Teletema - Erasmo Carlos

Rumo, estrada turva, sou despedida

Por entre lenços brancos de partida

Em cada curva sem ter você vou mais só

Corro rompendo laços, abraços, beijos

Em cada passo é você quem vejo

No tele-espaço pousado em cores no além

Brando, corpo celeste, meta metade

Meu santuário, minha eternidade

Iluminando o meu caminho e fim

Dando a incerteza tão passageira

Nós viveremos uma vida inteira

Eternamente, somente os dois mais ninguém

Eu vou de sol a sol

Desfeito em cor, refeito em som

Perfeito em tanto amor

Op weg naar, modderige weg, ik ben ontslagen

Tussen witte zakdoeken vanaf het begin

In elke bocht zonder jou ga ik alleen

Ik ren brekende banden, knuffels, kusjes

Bij elke stap ben jij degene die ik zie

In de tele-ruimte landde in kleuren in de daarbuiten

Brandon, hemellichaam, meta half

Mijn heiligdom, mijn eeuwigheid

Mijn weg en het einde verlichten

Zo vluchtige onzekerheid geven

We zullen een leven lang leven

Eeuwig, alleen de twee en niemand anders

Ik ga van zon naar zon

Gedemonteerd in kleur, vernieuwd in geluid

Perfect in zoveel liefde