Tides of Time - Epica

You were always there to hold my hand

When times were hard to understand

But now the tides of time have turned

They keep changing

Seasons range, but you remain the same

A steady heart, a sun to rain

You’ll be the light that’s shining bright

High above me Autumn gold losing hold

We are leaves meant to fall

There is meaning to all that fades

Freezing winds were stayed by warming words

To touch your healing to the hurt

I’ll treasure every lesson learned to the embers

Fire fails, blushes pale

We will answer the cal

There’s a meaning to all our

Seeds of eulogy to sow along with dreams

Fill the need that can leave us grieving alone

Frail is our beauty in the end

But all we count is sentiment

A memory stays to guide the way

and whisper

Don’t lose sight, don’t deny

We are leaves meant to fall,

there’s a meaning to all our

Seeds of eulogy to sow along with dreams

Fill the need that can leave us grieving alone

A symphony resounding in our minds

guides us through what we knew

would come all along

Sometimes I feel I don’t have the words

Sometimes I feel I’m not being heard

And then I fear I’m feeling nothing more

Sometimes I feel I don’t want this change

I think we all have to rearrange

And now I feel there’s no one losing more

Seeds of eulogy to sow along with dreams

Fill the need that can leave us grieving alone

A symphony resounding in our minds

Guides us through

as you hear me as you do as you need me Making true

What we knew would come all along.

Je was er altijd om mijn hand vast te houden

Toen de tijden moeilijk te begrijpen waren

Maar nu is het tij van de tijd gekeerd

Ze blijven veranderen

Seizoenen variëren, maar je blijft dezelfde

Een stabiel hart, een zon om te regenen

Jij zult het licht zijn dat helder schijnt

Hoog boven mij Herfst goud verliest houvast

We zijn bladeren die bedoeld zijn om te vallen

Alles wat vervaagt heeft een betekenis

De ijzige wind werd tegengehouden door verwarmende woorden

Om je genezing te raken aan de pijn

Ik zal elke les die ik aan de sintels heb geleerd koesteren

Vuur faalt, bloost bleek

We zullen de oproep beantwoorden

Er is een betekenis aan al onze

Zaden van lofrede om samen met dromen te zaaien

Vul de behoefte die ons alleen kan laten rouwen

Frail is uiteindelijk onze schoonheid

Maar alles wat we tellen is sentiment

Een herinnering blijft om de weg te wijzen

en fluisteren

Verlies niet uit het oog, ontken niet

We zijn bladeren die bedoeld zijn om te vallen,

er is een betekenis aan al onze

Zaden van lofrede om samen met dromen te zaaien

Vul de behoefte die ons alleen kan laten rouwen

Een symfonie die weerklinkt in onze gedachten

leidt ons door wat we wisten

zou altijd komen

Soms heb ik het gevoel dat ik de woorden niet heb

Soms heb ik het gevoel dat er niet naar me wordt geluisterd

En dan vrees ik dat ik niets meer voel

Soms heb ik het gevoel dat ik deze verandering niet wil

Ik denk dat we allemaal moeten herschikken

En nu heb ik het gevoel dat er niemand meer verliest

Zaden van lofrede om samen met dromen te zaaien

Vul de behoefte die ons alleen kan laten rouwen

Een symfonie die weerklinkt in onze gedachten

Leidt ons erdoorheen

zoals je me hoort zoals je doet zoals je me nodig hebt Waar maken

Wat we wisten, zou altijd komen.