Edge of the Blade - Epica

Time to break through the anger

Hunt down the remnants of the everlasting myth

Incinerating hands that touched your graceful face

In their mysterious ways

The scorching scars have left an everlasting visual trace

Now they’re blinding, and rewinding

(Edge of the blade)

Time to break through the anger

Hunt down the remnants of the everlasting myth

Cherish your hunger for resentment and dismay

And then come out to play

Cascading colors, meticulously all washed away

Time for choosing not for losing

Defying the fire reviving within

Time to break through

Your walls are soaring high

They are disarranging

The surface on which we build our own lie

(Edge of the blade)

Time to break through the anger

Hunt down the remnants of the everlasting myth

Your wish for virtual perfection seems inane

But try and you will evolve

Your paragon possessed your inner self to no avail

No more waiting, no debating

Defying the fire reviving within

Time to break through

Your walls are soaring high

They are disarranging

The surface on which we build our own lie

Don’t throw your life away

Remain the same

Watch your back, now feel the heat

You’ve fooled the world one more time

And now that you’ve seen with open eyes

All of us are incomplete

It’s time to break through

Your walls are soaring high

You can even try to

Break through the perfect state of mind

And now you break through

You’ll reach beyond the sky

You should never, ever build on the surface made of lies

(Edge of the blade)

Time to break through the anger

Hunt down the remnants of the everlasting myth

Tijd om de woede te doorbreken

Ga op zoek naar de overblijfselen van de eeuwige mythe

Verbrandende handen die je sierlijke gezicht aanraakten

Op hun mysterieuze manier

De verzengende littekens hebben een blijvend visueel spoor achtergelaten

Nu zijn ze verblindend en spoelen ze terug

(Rand van het mes)

Tijd om de woede te doorbreken

Ga op zoek naar de overblijfselen van de eeuwige mythe

Koester je honger naar wrok en ontzetting

En kom dan naar buiten om te spelen

Trapsgewijze kleuren, minutieus weggewassen

Tijd om te kiezen, niet om te verliezen

Het vuur tarten dat binnenin herleeft

Tijd om door te breken

Je muren rijzen de pan uit

Ze zijn aan het ontregelen

Het oppervlak waarop we onze eigen leugen bouwen

(Rand van het mes)

Tijd om de woede te doorbreken

Ga op zoek naar de overblijfselen van de eeuwige mythe

Je wens voor virtuele perfectie lijkt zinloos

Maar probeer en je zult evolueren

Je toonbeeld bezat je innerlijke zelf tevergeefs

Niet meer wachten, geen discussies

Het vuur tarten dat binnenin herleeft

Tijd om door te breken

Je muren rijzen de pan uit

Ze zijn aan het ontregelen

Het oppervlak waarop we onze eigen leugen bouwen

Gooi je leven niet weg

Hetzelfde blijven

Let op je rug, voel nu de hitte

Je hebt de wereld nog een keer voor de gek gehouden

En nu je het met open ogen hebt gezien

We zijn allemaal onvolledig

Het is tijd om door te breken

Je muren rijzen de pan uit

Je kunt zelfs proberen om

Doorbreek de perfecte gemoedstoestand

En nu breek je door

Je reikt verder dan de lucht

Je moet nooit, maar dan ook nooit bouwen op het oppervlak van leugens

(Rand van het mes)

Tijd om de woede te doorbreken

Ga op zoek naar de overblijfselen van de eeuwige mythe