Storm the Sorrow - Epica

Along the way I find myself

To be confined within me No place for any others mind to interfere

To grasp the meaning of it all

To overcome my limits

And dance away from any void and empty tones

Just tell me why

Just tell me how

I can survive this time

Believe yourselves and look away

From all that’s right within you

Leave all your worries at the door

And drift away

I’ve tried to peer into the core

But could not storm the sorrow

My hollow heart has bled me dry, left me to stray

Another time

Without a trace

Condemned me now

Send me to hell

For I’m already failing

Intertwine the lines

That swim beneath the dark

Realize the pain we live in Demonize the need we reel in In my memories I’ll dig deep enough to know

Centuries of dreams unending

Another me that yielded tears when someone had betrayed

No time to ever go to waste

It’s not that complicated

You’re free to live your life at ease

No more restraints

No heed for shadows on your way

That try to steal your laughter

Your light will drive them all away

Be confident

Will i refrain?

Can i repent?

Will you be there?

Erase the page

For I’m alone and ailing

Intertwine the lines

That swim beneath the dark

Realize the pain we live in Demonize the need we reel in In my memories I’ll dig deep enough to know

Centuries of dreams unending

Another me that yielded tears when someone had betrayed

So This is my life

And it can’t break me down

Go I will decide

Who can come in And heal my disease

Burn it In flames

Kill it And maim

Why can’t you see

That you need to be freed

Intertwine the lines

beneath the dark

Every bit of pain we’re feeling

Every other solemn life

In the memories you will find somehow

There used to be a dream unending

No more need to be alone

Intertwine the lines

That swim beneath the dark

Realize the pain we live in Demonize the need we reel in In my memories I’ll dig deep enough to know

Centuries of dreams unending

Another me that yielded tears when someone had betrayed

Someone had betrayed

Onderweg vind ik mezelf

Om binnen in mij opgesloten te zijn Geen plaats voor de geest van een ander om zich ermee te bemoeien

Om de betekenis van dit alles te begrijpen

Om mijn limieten te overschrijden

En dans weg van alle leegte en lege tonen

Vertel me gewoon waarom

Vertel me gewoon hoe

Ik kan deze keer overleven

Geloof jezelf en kijk weg

Van alles wat goed in je is

Laat al je zorgen bij de deur achter

En wegdrijven

Ik heb geprobeerd in de kern te kijken

Maar kon het verdriet niet bestormen

Mijn holle hart heeft me leeggebloed, liet me dwalen

Een andere keer

Zonder een spoor

Heeft me nu veroordeeld

Stuur me naar de hel

Want ik faal al

Verstrengel de lijnen

Die zwemmen onder het donker

Realiseer de pijn waarin we leven Demoniseer de behoefte die we voelen In mijn herinneringen zal ik diep genoeg graven om te weten

Eeuwen aan dromen zonder einde

Nog een ik die tranen opleverde toen iemand verraden had

Geen tijd om ooit te verspillen

Het is niet zo ingewikkeld

Je bent vrij om je leven op je gemak te leven

Geen beperkingen meer

Geen aandacht voor schaduwen onderweg

Die je lach proberen te stelen

Jouw licht zal ze allemaal wegjagen

Heb vertrouwen

Zal ik me onthouden?

Kan ik me bekeren?

Ben je erbij?

Wis de pagina

Want ik ben alleen en ziek

Verstrengel de lijnen

Die zwemmen onder het donker

Realiseer de pijn waarin we leven Demoniseer de behoefte die we voelen In mijn herinneringen zal ik diep genoeg graven om te weten

Eeuwen aan dromen zonder einde

Nog een ik die tranen opleverde toen iemand verraden had

Dus dit is mijn leven

En het kan me niet breken

Ga, ik zal beslissen

Wie kan binnenkomen en mijn ziekte genezen?

Verbrand het in vlammen

Dood het en vermink

Waarom kan je niet zien?

Dat je moet worden bevrijd

Verstrengel de lijnen

onder het donker

Elk beetje pijn dat we voelen

Elk ander plechtig leven

In de herinneringen die je op de een of andere manier zult vinden

Er was een droom die oneindig was

U hoeft niet meer alleen te zijn

Verstrengel de lijnen

Die zwemmen onder het donker

Realiseer de pijn waarin we leven Demoniseer de behoefte die we voelen In mijn herinneringen zal ik diep genoeg graven om te weten

Eeuwen aan dromen zonder einde

Nog een ik die tranen opleverde toen iemand verraden had

Iemand had verraden