The Obsessive Devotion - Epica

Don’t you ever blind me

Don’t be a foolish thief

— Am I?

Don’t you ever bring yourself to grief

Don’t you ever blind me

Don’t ever trick my mind

— Did I?

Don’t you think that you can lie to me

— Did I lie?

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

If he is your moon, I will be your earth

To which you can return safely or injured

I feel only misery for myself when I

Look through the eyes of someone else

Don’t you choke and bind me

Don’t be a bleeding heart

— Am I?

Fold and walk away or play your cards

— Let us play !

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

If he is your moon, I will be your earth

To which you can return safely or injured

I feel only misery for myself when I

Look through the eyes of someone else

I can’t even recognize the path which has to be

Taken to enter infinity

— Don't you dare me

I dare you

— You don’t care about me

I care about you

— Don't you touch me

— Liar

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

Adoratio permanebit

Quotiens me eges, adero

I prefer to be unhappy with you

Rather than being depressed without you

I belong to someone, I’m dedicated to

Nothing lasts forever, but you, you do…

I prefer to be a liar just like you

To fulfill my deepest desires

I belong to someone I’m dedicated to

But all that I desire is you

One thoughtless moment passes in slow motion

As I lie down I realise that…

All I wish is to get rid of this obsessive devotion

Venia ad vitam aeternam

Non mibi, non tibi, sed nobis

Hit me as you can

Beat me as you wish

Liar

Fortuna mutua coniuncti

Per tota saecula futura

I’ve raised myself for you

But now I regret

Venia ad vitam aeternam

This is the end

Verblind je me nooit

Wees geen dwaze dief

— Ben ik dat?

Breng jezelf nooit tot verdriet

Verblind je me nooit

Bedrieg mijn geest nooit

— Heb ik dat gedaan?

Denk je niet dat je tegen me kunt liegen?

— Heb ik gelogen?

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

Als hij je maan is, zal ik je aarde zijn

Waarheen je veilig of gewond kunt terugkeren

Ik voel alleen ellende voor mezelf als ik

Kijk door de ogen van iemand anders

Verstik je niet en bind me niet vast

Wees geen bloedend hart

— Ben ik dat?

Vouw en loop weg of speel je kaarten

- Laat ons spelen !

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

Als hij je maan is, zal ik je aarde zijn

Waarheen je veilig of gewond kunt terugkeren

Ik voel alleen ellende voor mezelf als ik

Kijk door de ogen van iemand anders

Ik kan niet eens het pad herkennen dat moet zijn

Genomen om oneindig in te voeren

— Daag me niet uit

Ik daag je uit

— Je geeft niet om mij

Ik geef om jou

— Raak me niet aan

— Leugenaar

Fortuna exprimitur artibus falsis

Et mendacem memorem esse oportet

Adoratio permanebit

Quotiens me eges, adero

Ik ben liever niet blij met je

In plaats van depressief te zijn zonder jou

Ik hoor bij iemand, ik ben toegewijd aan

Niets duurt voor altijd, maar jij, jij wel...

Ik ben liever een leugenaar, net als jij

Om mijn diepste verlangens te vervullen

Ik hoor bij iemand aan wie ik toegewijd ben

Maar alles wat ik verlang ben jij

Een gedachteloos moment gaat in slow motion voorbij

Terwijl ik ga liggen, realiseer ik me dat...

Het enige wat ik wil is om van deze obsessieve toewijding af te komen

Venia ad vitam aeternam

Non mibi, non tibi, sed nobis

Sla me zoals je kunt

Versla me zoals je wilt

Leugenaar

Fortuna mutua coniuncti

Per tota saecula futura

Ik heb mezelf voor je opgevoed

Maar nu heb ik spijt

Venia ad vitam aeternam

Dit is het einde