C17-H19-N03-H20 - Enslavement of Beauty

I beweep my foolish prudence, I beweep thy sick reluctancy

Chaos disguised as nought, accusing acquaintance of sodomy

Sometimes I just stare blankly for hours

Wondering how it could have been

Interrupted only by the blur of sight from the tears I shed in between

I crawl my way through morphine days

Anodyne at least, in opiating grace

I knew it was killing me

But the apple seemed so sweet

And I still, sometimes, dream of thee…

I am the tranquil king, I mirror cupid in all these phrases

There’s a sadness in our eyes, dancing stars and trancing faces

I am the faithless mainstream of poker puss mannequins to be

These days everybody smiles and all the cameras are circling me

In forvid energy… I still extol thy image to the sky (and beyond)

Thou art petite, thou art pristine…

(and) my superlatives are not just words

The humid energy (of passion) granted us the wings of hell

We are drifting aimlessly (on) our way to somewhere

I crawl my way through morphine days

Anodyne at least, in opiating grace

I knew it was killing me

But the apple seemed so sweet

And I still, sometimes, dream of thee…

I waive my attempts to smile, I waive my attempts to care

Tinged with bizarre implicit violence

I mimic the expression they expect me to bear

I am the pretty, pretty sex machine, when we come is when we die

Deceit is a pill for us to share, leaving an all time high…

Ik ween mijn dwaze voorzichtigheid, ik ween uw zieke tegenzin

Chaos vermomd als niets, beschuldigende kennis van sodomie

Soms staar ik urenlang wezenloos

Vraagt ​​u zich af hoe het had kunnen zijn

Alleen onderbroken door de wazigheid van het zicht door de tranen die ik tussendoor vergoot

Ik kruip door de morfinedagen

Anodyne tenminste, in opiating genade

Ik wist dat het me zou doden

Maar de appel leek zo zoet

En soms droom ik nog steeds van je...

Ik ben de rustige koning, ik spiegel Cupido in al deze zinnen

Er is een droefheid in onze ogen, dansende sterren en trancerende gezichten

Ik ben de trouweloze mainstream van poker puss mannequins to be

Tegenwoordig lacht iedereen en alle camera's draaien om me heen

In forvid energie ... ik verheerlijk nog steeds uw beeld aan de hemel (en daarbuiten)

Je bent klein, je bent ongerept...

(en) mijn superlatieven zijn niet alleen woorden

De vochtige energie (van passie) gaf ons de vleugels van de hel

We drijven doelloos (op) weg naar ergens

Ik kruip door de morfinedagen

Anodyne tenminste, in opiating genade

Ik wist dat het me zou doden

Maar de appel leek zo zoet

En soms droom ik nog steeds van je...

Ik zie af van mijn pogingen om te glimlachen, ik zie af van mijn pogingen om te zorgen

Getint met bizar impliciet geweld

Ik boots de uitdrukking na die ze van me verwachten

Ik ben de mooie, mooie seksmachine, wanneer we komen is wanneer we sterven

Bedrog is voor ons een pil om te delen, en laat een recordhoogte achter...