Benign Bohemian Brilliance - Enslavement of Beauty

I whirl like wilted petals in blissful reverie affected

Only by the recession

Your sinful (glittering) eyes, gentle with concern

Windburn my (quasi)famous expression

A thin strip of white appears at the sky

And I cherish the soul’s retrieval

'cause even when you tempt my soul

It’s not enough to make you evil

Even though we have never met you seem eerily familiar

As if I have known you forever… oh, blissful dismay

So many similarities…

I bloom like poison, cling to the earth

And maintain my imperceptible glare

Sometimes even the devil gets blinded

By guilt but I just waive my attempts to care

Voyeuristic and whitehot you stare at the expression on my face

My fluency becomes you in a vivacious smile of unearthly grace

Even though we have never met you seem eerily familiar

As if I have known you forever… oh, blissful dismay

So many similarities, bohemians in equal brilliance

Soulmates rejoicing in the fall of a vivid summerday

So many similarities, so many hearts left dead in the breeze

So many equal thoughts of glittering cold

So many patterns black of malicious gold

We could enter eden with hellfire love…

Imagesque addiction transformed into the next intervention

Worship the pleasures of celebrity, exit reality and dream with me…

So many similarities, bohemians in equal brilliance

Soulmates rejoicing in the fall of a vivid summerday

So many similarities, so many hearts left dead in the breeze

So many equal thoughts of glittering cold

So many patterns black of malicious gold

Ik wervel als verwelkte bloemblaadjes in zalige mijmering aangetast

Alleen door de recessie

Je zondige (glinsterende) ogen, zachtaardig met bezorgdheid

Windburn mijn (quasi) beroemde uitdrukking

Er verschijnt een dunne strook wit aan de hemel

En ik koester het ophalen van de ziel

want zelfs als je mijn ziel verleidt

Het is niet genoeg om je slecht te maken

Ook al hebben we elkaar nog nooit ontmoet, je komt me griezelig bekend voor

Alsof ik je voor altijd ken... oh, zalige ontsteltenis

Zoveel overeenkomsten...

Ik bloei als vergif, klamp me vast aan de aarde

En behoud mijn onmerkbare schittering

Soms wordt zelfs de duivel verblind

Door schuld, maar ik zie af van mijn pogingen om erom te geven

Voyeuristisch en wit, je staart naar de uitdrukking op mijn gezicht

Mijn vloeiendheid verandert je in een levendige glimlach van onaardse gratie

Ook al hebben we elkaar nog nooit ontmoet, je komt me griezelig bekend voor

Alsof ik je voor altijd ken... oh, zalige ontsteltenis

Zoveel overeenkomsten, bohemiens in gelijke schittering

Soulmates die zich verheugen in de herfst van een levendige zomerdag

Zoveel overeenkomsten, zoveel harten dood achtergelaten in de wind

Zoveel gelijke gedachten aan glinsterende kou

Zoveel patronen zwart of kwaadaardig goud

We zouden Eden kunnen binnengaan met hellevuurliefde...

Beeldende verslaving getransformeerd in de volgende interventie

Aanbid de geneugten van beroemdheden, verlaat de realiteit en droom met mij mee...

Zoveel overeenkomsten, bohemiens in gelijke schittering

Soulmates die zich verheugen in de herfst van een levendige zomerdag

Zoveel overeenkomsten, zoveel harten dood achtergelaten in de wind

Zoveel gelijke gedachten aan glinsterende kou

Zoveel patronen zwart of kwaadaardig goud