And Still I Wither - Enslavement of Beauty

My mind is wrapped in winds of enslavement

«I'm sorry I blasphemed thy beloved kingdom»

With a kiss of grace thou besmear my soul

Nothingness can now be seen mirrored in my feeble eyes

This is the coldest hell…

So now I experience a void I know so well

A song of emptiness are fed again

Thorns arise with the breeze of cold insanity

I am alive but yet so dead

So fucking dead…

Written in blood over a wasteland of bones

Reflected upon a frozen horizon

Sinister and terminal this hope of desolation

With a whiff of desecration and hate

So let my burned out mind fall dead to the ground

And rape my soul with a demoniacal smile

Stab these thorns deeper into my heart

And free me from these depressive thoughts

Cleanse me…

This is the coldest hell…

Mijn geest is gewikkeld in de wind van slavernij

«Het spijt me dat ik uw geliefde koninkrijk heb gelasterd»

Met een kus van genade besmeur je mijn ziel

Niets kan nu gespiegeld worden gezien in mijn zwakke ogen

Dit is de koudste hel...

Dus nu ervaar ik een leegte die ik zo goed ken

Een lied van leegte wordt weer gevoed

Doornen komen op met de bries van koude waanzin

Ik leef, maar toch zo dood

Zo verdomd dood...

Met bloed geschreven over een woestenij van botten

Weerspiegeld op een bevroren horizon

Sinister en terminaal deze hoop op verlatenheid

Met een vleugje ontheiliging en haat

Dus laat mijn opgebrande geest dood op de grond vallen

En mijn ziel verkrachten met een demonische glimlach

Steek deze doornen dieper in mijn hart

En bevrijd me van deze depressieve gedachten

Reinig mij...

Dit is de koudste hel...