Le violon de mon père - Enrico Macias

Il peut vous raconter l’histoire de trois générations

Mais pourtant ce n’est jamais qu’un violon

Il berce les enfants, il MARIE LES plus grandS

C’est l’ami de toute la maison

Son corps est fait du bois, de l’arbre de la vérité

Ses cordes ont une voix que l’on ne peut pas imiter

C’est un livre d’histoire, le violon de mon père

Il a tant de mémoires, le violon de mon père

Un jour il m’a offert une guitare pour m’amuser

Et depuis je ne l’ai jamais quittée

C’est elle qui m’a donné cette envie de chanter

Que j’aimerais vous faire partager

C’est toute mon enfance que je revis à chaque fois

Quand je vois ceux qui dansent

Ou bien qui pleurent quand il est là

Sur le bateau où nous allions chercher notre avenir

Nous lui avons confié nos souvenirs

Il les a bien gardé et si vous en doutez

Il vous suffit de lui demander

Vous l’entendrez gémir quand il raconte nos malheurs

Vous le verrez sourire quand il raconte nos bonheurs

Hij kan je het verhaal van drie generaties vertellen

Maar toch is het nooit zomaar een viool

Hij wiegt de kinderen, hij TROUWT MET DE ouderen

Hij is de vriend van het hele huis

Zijn lichaam is gemaakt van hout, de boom van de waarheid

De snaren hebben een stem die niet kan worden nagebootst

Het is een geschiedenisboek, de viool van mijn vader

Het heeft zoveel herinneringen, de viool van mijn vader

Op een dag gaf hij me een gitaar voor de lol

En aangezien ik haar nooit heb verlaten

Zij is degene die ervoor zorgde dat ik wilde zingen

Wat ik graag met jullie wil delen

Het is mijn hele jeugd die ik elke keer herbeleef

Als ik die zie dansen

Of die huilen als hij in de buurt is

Op het schip waar we onze toekomst zouden zoeken

We hebben hem onze herinneringen toevertrouwd

Hij heeft ze goed bewaard en als je twijfelt

Vraag het hem maar

Je zult hem horen kreunen als hij vertelt over onze ellende

Je zult hem zien glimlachen als hij vertelt over onze vreugden