S'ha acabat - Els Pets

Un núvol passa, els carrers s’han enfosquit

I fot un ram com els de quan era petit

Darrera els vidres jo m’ho miro arrupit

Ma mare sent Roberto Carlos tot fent el llit

Ara jo flipo amb aquell gat blau i trist

I moro d’enyorança perquè no ets aquí

La pluja m’ha portat records d’aquell estiu

Que vam passar junts en el teu pis de Cambrils

La mare mai va creure que només fóssim amics

Ella ens protegia de la llengua dels veïns

Per què si eres a casa em veia tan feliç

No ho entenia però un fill és sempre un fill

Uooo, dos cossos enmig de la sorra

Uooo, rebolcant-se abraçats

Uooo, de la ment no se m’esborra

Uooo, no puc creure que s’ha acabat

Va aparèixer envoltada de misteri

En el primer moment tot va semblar normal

Borratxera, descontrol, maïs i rialles

L’endemà, jo amb ressaca i ell amb ella se’n va anar

Però ara, aquell núvol lentament ja ha passat

Ja no plou i el cel gris sembla que s’ha escampat

I «un gran amor no pot morir-se així»

Del cassette de ma mare m’ha semblat sentir

Uooo, dos cossos enmig de la sorra

Er trekt een wolk voorbij, de straten zijn donker

En het was een boeket zoals die van toen ik klein was

Achter het glas kijk ik hem fronsend aan

Mijn moeder luistert naar Roberto Carlos terwijl ze het bed opmaakt

Nu word ik gek van die trieste blauwe kat

En ik sterf van verlangen omdat jij er niet bent

De regen roept herinneringen op aan die zomer

Die we samen doorbrachten in je appartement in Cambrils

Mam had nooit geloofd dat we gewoon vrienden waren

Ze beschermde ons tegen de taal van de buren

Als je thuis was, zag ik er zo gelukkig uit

Ik begreep het niet, maar een zoon is altijd een zoon

Wow, twee lichamen in het zand

Uooo, wentelen in elkaars armen

Wauw, ik krijg het niet uit mijn hoofd

Wauw, ik kan niet geloven dat het voorbij is

Ze verscheen omringd door mysterie

In het begin leek alles normaal

Dronkenschap, uit de hand lopen, maïs en gelach

De volgende dag had ik een kater en ging hij met haar mee

Maar nu is die wolk langzaam voorbij

Het regent niet meer en de grijze lucht lijkt opgeklaard

En "een grote liefde kan niet zo sterven"

Ik dacht dat ik het hoorde van de band van mijn moeder

Wauw, twee lichamen in het zand