Gent Gran - Els Pets

Asseguda al costat d’un llit estrany ella es mira

D’una capsa cansada de guardar fotografies

Les mirades d’uns nens que riuen, ben aferrats

A una dona amb la fesomia que de seguir li és familiar

Cap al tard quan baix van arribant les visites

Ella posa la ràdio forta i fa com qui té amigues

El fill gran la trucaba, però ara ella no hi sent;

La petita amb tanta canalla no té temps

Gent gran

Procura no fer nosa

Tirant amb poca cosa

Els reis els portaran per Nadal

Reuma i soledat com cada any

Amoïnada perquè no troba enlloc les sabatilles

Pensa que necessita més petons i menys pastilles

En veu alta recorda coses i parla amb ell

Que l’escolta des de la vall del riu vermell

Gent gran

Procura no fer nosa

Tirant amb poca cosa

Els reis els portaran per Nadal

Reuma i soledat com cada any

Zittend naast een vreemd bed kijkt ze naar zichzelf

Uit een doos die moe is van het bewaren van foto's

De blikken van lachende kinderen, stevig vastgeklemd

Een vrouw met het volgende gezicht is hem bekend

Tegen de avond als de bezoeken aankomen

Ze zet de radio harder en doet alsof ze vrienden heeft

De oudste zoon riep haar, maar nu is ze er niet;

Het kleine meisje met zo'n schurk heeft geen tijd

Senioren

Probeer geen lawaai te maken

Trekken met weinig

Koningen zullen ze dragen met Kerstmis

Reuma en eenzaamheid zoals elk jaar

Gefrustreerd omdat ik de sneakers nergens kan vinden

Hij denkt dat hij meer kussen en minder pillen nodig heeft

Onthoud dingen hardop en praat met hem

Dat hij het hoort vanuit de vallei van de rode rivier

Senioren

Probeer geen lawaai te maken

Trekken met weinig

Koningen zullen ze dragen met Kerstmis

Reuma en eenzaamheid zoals elk jaar