Hospital Del Mar - Els Pets

El teu cor batega fort, malgrat la resta del cos

Ets tan lluny ara del port, en el teu cap s’ha fet fosc

Al mig d’un gran hospital com una illa en l’oceà

Vols saber que t’ha passat, sobretot que passarà

Tu no pots deixar-me sense el teu alè,

Ni jo vull deixar-te sola en cap moment

Tu respira poc a poc, tranquil·lament

Que jo et duré l’aire d’on bufi el vent

Tu adormida en algun lloc, serenament,

Que jo et vetllo el somni entre la gent

Entre màquines i tubs, lluites contra el temporal,

En qüestió de dos minuts t’ha passat tot pel davant

A la platja dels records t’imagino tot cantant,

La mar xiula aquells acords, d’un cantautor italià

I aviat a casa, començar de nou, (mateixos acords que «tu no pots»…)

T’espera una barca en el nostre moll

Tu respira poc a poc…

Je hart klopt luid, ondanks de rest van je lichaam

Je bent nu zo ver van de haven, het is donker geworden in je hoofd

Midden in een groot ziekenhuis als een eiland in de oceaan

Je wilt weten wat er met je is gebeurd, vooral wat er gaat gebeuren

Je kunt me niet verlaten zonder je adem,

Ik wil je ook geen moment alleen laten

Je ademt langzaam, rustig

Dat ik de lucht zal halen van waar de wind waait

Je slaapt ergens, sereen,

Mag ik over je waken, de droom onder de mensen

Vecht tussen machines en buizen tegen het weer,

In een tijdsbestek van twee minuten is alles aan je voorbij gegaan

Op het strand van herinneringen stel ik me voor dat jullie allemaal zingen,

De zee fluit die akkoorden, van een Italiaanse singer-songwriter

En straks thuis weer opnieuw beginnen, (dezelfde afspraken dat "je niet mag"...)

Een boot wacht op u aan onze steiger

Je ademt beetje bij beetje...