Я кричу! - Элизиум

День лишь гаснет на ветру, но асфальт почти остыл.

Я пока ещё иду, но куда — уже забыл.

То, что я ещё живой — не твоя заслуга,

Нам бы вовсе ни к чему расслаблять друг друга!

«Он давно уже не тот!»

— раздаётся за спиной,

Может, я не так уж плох, может, просто я больной.

Оклемаюсь, отойду, снова ломанусь по кругу.

Нам бы вовсе ни к чему мозг вскрывать друг другу!

Просто мозг вскрывать друг другу!

Я кричу, я кричу — глухо словно в башне танка.

Красная трава взошла — у меня упала планка.

Я кричу, я кричу — всё вокруг меня достало.

Жизнь не лезет из меня — что-то там внутри запало!

Кто-то скажет — пидарас, ты поверил — ну так что ж.

Я опасен и всегда свой с собой таскаю нож.

Но поверь, что я не дам тебе повод для испуга.

Нам бы вовсе ни к чему напрягать друг друга!

Просто напрягать друг друга!

Я кричу, я кричу — глухо словно в башне танка.

Красная трава взошла — у меня упала планка.

Я кричу, я кричу — всё вокруг меня достало.

Жизнь не лезет из меня — что-то там внутри запало!

Все мои друзья — подонки, все такие же, как я.

Город Нижний мне чужой, этот рай не для меня.

Обдолбаться б навсегда, да не дает подруга.

Нам бы вовсе ни к чему так любить друг друга!

Просто убивать друг друга!

Просто убивать друг друга!

Просто убивать друг друга!

Просто убивать друг друга!

Просто убивать друг друга!

De dag vervaagt alleen in de wind, maar het asfalt is bijna afgekoeld.

Ik ga nog steeds, maar ik ben al vergeten waarheen.

Het feit dat ik nog leef is niet jouw verdienste,

We zouden elkaar helemaal niet hoeven te ontspannen!

'Hij is al heel lang niet meer dezelfde!'

- achter de rug verdeeld,

Misschien ben ik niet zo slecht, misschien ben ik gewoon ziek.

Ik word wakker, ik vertrek, ik haast me weer in een cirkel.

We zouden elkaars hersens helemaal niet hoeven openen!

Open gewoon de hersenen voor elkaar!

Ik schreeuw, ik schreeuw - gedempt als in een tankkoepel.

Het rode gras is gestegen - mijn bar is gevallen.

Ik schreeuw, ik schreeuw - alles om me heen is moe.

Het leven klimt niet uit mij - er is iets naar binnen gezonken!

Iemand zal zeggen - flikker, jij geloofde - nou, wat dan nog.

Ik ben gevaarlijk en heb altijd mijn mes bij me.

Maar geloof dat ik je geen reden zal geven om bang te zijn.

We hoeven elkaar helemaal niet te belasten!

Span elkaar maar aan!

Ik schreeuw, ik schreeuw - gedempt als in een tankkoepel.

Het rode gras is gestegen - mijn bar is gevallen.

Ik schreeuw, ik schreeuw - alles om me heen is moe.

Het leven klimt niet uit mij - er is iets naar binnen gezonken!

Al mijn vrienden zijn klootzakken, allemaal hetzelfde als ik.

De stad Nizhny is mij vreemd, dit paradijs is niets voor mij.

Voor altijd stoned worden, maar mijn vriendin laat me niet toe.

We zouden niet zo van elkaar hoeven te houden!

Maak elkaar gewoon dood!

Maak elkaar gewoon dood!

Maak elkaar gewoon dood!

Maak elkaar gewoon dood!

Maak elkaar gewoon dood!