Aquel Chico - EL CHULO, Santaflow

Gris mañana del jueves, recuerdo viejos tiempos

Nostalgia es lo que siento, algo me conmueve

Vuelven, a mi memoria el patio, el instituto

Y un adolescente muy lejos de ser adulto

Muchos duros inviernos me alejan de aquel chico

Su única preocupación, cazar chochitos

Yo he grabado un LP, algo con lo que el soñaba

Pero apuesto a que era mucho mas feliz, no sé

Y es que todo era mas fácil para aquel chico rebelde

Idealista pero todavía muy verde

Todo era mas grande, no sé si me entiendes

Se flipaba con nada, a mi ya nada me sorprende

Y aunque dudaba en detalles insignificantes

Siempre tuvo claras, las cosas importantes

Testarudo, consejos jamas seguía

Tropezaba y caía, si así aprendía

Pequeño gamberro, más bien mal estudiante

A menudo en clase dejaba el sitio vacante

La calle su otra escuela, su materia el arte urbano

Pintaba en todas partes su apodo taker en mano

Siempre había juerga, aunque no tuviese un duro

Y solo conocía de lejos el lado oscuro

Si entraba ciego a casa intentaba disimular

Que inocente, nunca fueron tontos sus papas

No lo puedes evitar, siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual, todo ha cambiado

No lo puedes evitar, siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual, todo ha cambiado

Fin de semana, ganas de marcha, de fiesta

Loco por salir al centro en busca de emoción

No siempre lograba juntar suficiente pasta

Pues nada, las maquetas, el loro, y un botellón

Con su gente en el parque bebiendo, montando bulla

Que emocionante escapar de un coche patrulla

Primeros conflictos con los señores agentes

Verdes o azules casi todos incompetentes

Aquel chico impulsivo actuaba sin pensar

Pecaba de meterse en problemas de los demás

Por no morder su lengua, llevose algún disgusto

Era incapaz de callar si algo no era justo

Cuantas historias, en todas partes conocido

Cuanta importancia le daba a tristes enemigos

Guerras estúpidas hoy suenan divertidas

No sé como pero siempre metido en movidas

Cuantos labios de niñas besó, a cuantas engañó

Famoso cabrón de corazones ladrón

Eran princesas del cuento de cada fin de semana

Reinas del parque o del bar, gozar, sin acabar en cama

Machito orgulloso, y que mas daba quedar bien

Si claro, dame tu número, el de tu amiga también

Y tras su actitud de chulo había un ser sensible

Quizás demasiado bueno y algo susceptible

No lo puedes evitar, siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual, todo ha cambiado

No lo puedes evitar, siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual, todo ha cambiado

Nervioso, hiperactivo, no podía estar parado

Apenas dormía y jamás estaba cansado

Los videojuegos, llenaban sus noches a diario

Los días no existían, no importaba el calendario

Importaba el reloj, temprano en casa o castigado

Cuantas rabietas, a veces se sentía atado

Que ironía, ¿verdad?

Te parecerá increíble

Hoy día le envidio, sueño con ser tan libre

Cuanta ilusión, en cuantas cosas creía

La vida es dura, pero el todavía no lo sabia

Y es que al abrir los ojos todo es de otro color

Hoy siento que cualquier tiempo pasado fue mejor

Aquel chico feliz tuvo que madurar deprisa

El viento y las tormentas borraron su sonrisa

No sé muy bien cual es la razón

No sé por que al pisar viejos lugares se me encoje el corazón

El arte urbano

No puedo evitar mirar hacia atrás

Y aunque pueda parecerlo, nada es igual (Nada)

Noto otro ambiente, aromas diferentes

Donde se fue toda esa gente (¿Donde?)

Todo es mas frío, o tal vez lo parece

Hay muchos críos, o a lo mejor es que uno crece

Todos sentimos alguna vez melancolía

Tres whiskys, un polvo y adiós a la tontería

No lo puedes evitar, siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual, todo ha cambiado

No podrás recuperar, lo que el tiempo te ha robado

Solo queda recordar, hoy que el día esta nublado

No lo puedes evitar

Siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual

Todo ha cambiado

No lo puedes evitar

Siempre miras al pasado

Y aunque pueda parecer igual

Todo ha cambiado

Grijze donderdagochtend, ik herinner me oude tijden

Nostalgie is wat ik voel, iets beweegt me

Ze komen terug in mijn herinnering, de patio, het instituut

En een tiener is nog lang niet volwassen

Vele harde winters weerhouden me van die jongen

Zijn enige zorg, op kutjes jagen

Ik heb een LP opgenomen, iets waar hij van droomde

Maar ik wed dat ik veel gelukkiger was, ik weet het niet

En alles was makkelijker voor die opstandige jongen

Idealistisch maar toch erg groen

Alles was groter, ik weet niet of je me begrijpt

Hij maakte zich nergens zorgen over, niets verbaast me meer

En hoewel ik aarzelde in onbeduidende details

Hij was altijd duidelijk over de belangrijke dingen

Eigenwijs, advies nooit opgevolgd

Ik struikelde en viel, als ik dat zo heb geleerd

Kleine hooligan, nogal slechte student

Ik liet vaak de stoel vrij in de klas

De straat is zijn andere school, zijn vak is stadskunst

Hij schilderde overal zijn bijnaam in de hand

Er werd altijd gefeest, ook al had ik het niet moeilijk

En ik kende de donkere kant alleen van ver

Als hij blind het huis binnenkwam, probeerde hij zich te verstoppen

Hoe onschuldig, zijn ouders waren nooit dwazen

Je kan er niets aan doen, je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt, is alles veranderd

Je kan er niets aan doen, je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt, is alles veranderd

Weekend, zin om uit te gaan, om te feesten

Gek om naar het centrum te gaan op zoek naar emotie

Ik kon niet altijd genoeg pasta verzamelen

Nou, niets, de modellen, de papegaai en een fles

Met zijn mensen in het park drinkend, lawaai makend

Hoe spannend om te ontsnappen uit een patrouillewagen

Eerste conflicten met de agenten

Groen of blauw bijna allemaal incompetent

Die impulsieve jongen handelde zonder na te denken

Hij was schuldig aan het in de problemen komen van andere mensen

Omdat hij niet op zijn tong bijt, kreeg hij wat walging

Hij kon zijn mond niet houden als iets niet eerlijk was

Hoeveel verhalen, overal bekend

Hoeveel belang hechtte hij aan trieste vijanden?

Stomme oorlogen vandaag klinken als leuk

Ik weet niet hoe maar altijd betrokken bij verhuizingen

Hoeveel lippen van meisjes kuste hij, hoeveel hield hij voor de gek?

Beroemde klootzak van hartendief

Ze waren prinsessen van het verhaal van elk weekend

Koninginnen van het park of de bar, genieten, zonder in bed te belanden

Trotse macho, en wat maakte het uit om er goed uit te zien

Ja natuurlijk, geef me je nummer, dat van je vriend ook

En achter zijn pimpy houding zat een bewust wezen

Misschien te goed en enigszins gevoelig

Je kan er niets aan doen, je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt, is alles veranderd

Je kan er niets aan doen, je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt, is alles veranderd

Nerveus, hyperactief, kon niet uitstaan

Ik heb nauwelijks geslapen en was nooit moe

Videogames vulden hun nachten dagelijks

De dagen bestonden niet, de kalender deed er niet toe

De klok deed ertoe, vroeg thuis of geaard

Hoeveel driftbuien, soms voelde hij zich vastgebonden?

Wat een ironie, toch?

je zult het geweldig vinden

Vandaag benijd ik hem, ik droom ervan zo vrij te zijn

Hoeveel illusies, in hoeveel dingen geloofde ik?

Het leven is hard, maar hij wist het nog niet

En het is dat wanneer je je ogen opent, alles een andere kleur heeft

Vandaag heb ik het gevoel dat elke vroegere tijd beter was

Die gelukkige jongen moest snel groot worden

De wind en de stormen hebben zijn glimlach gewist

Ik weet niet echt wat de reden is

Ik weet niet waarom mijn hart krimpt als ik op oude plaatsen stap

stedelijke kunst

Ik kan niet anders dan terugkijken

En hoewel het misschien zo lijkt, is niets hetzelfde (Niets)

Ik merk een andere omgeving op, andere aroma's

Waar gingen al die mensen heen (waar?)

Alles is kouder, of misschien lijkt het wel

Er zijn veel kinderen, of misschien wordt er één groter

We voelen ons allemaal wel eens melancholisch

Drie whisky's, één poeder en vaarwel aan de onzin

Je kan er niets aan doen, je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt, is alles veranderd

U zult niet kunnen herstellen, welke tijd heeft van u gestolen

Het blijft alleen om te onthouden dat het vandaag bewolkt is

je kan er niets aan doen

Je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt

Alles is veranderd

je kan er niets aan doen

Je kijkt altijd naar het verleden

En hoewel het misschien hetzelfde lijkt

Alles is veranderd