Waldgott - Eisregen

Hast du vom Tier gehört?

Gar grässlich soll es sein

Hat sich ganz tief im Wald versteckt

Und zeigt sich nur bei Mondenschein

Hast du das Tier gesehen

Das sich am Waldesrand gezeigt?

Dort, wo die Eichen sich berühren

Da trug es blutend Federkleid

Hast du den Ruf des Tiers gehört?

Hat jeden bis ins Mark erschreckt

Wie’s schrill aus weiter Ferne gellt

Als es den Hals gen Himmel reckt

Rückwärts gesprochen:

«Doch dann, das fiese Monster im Wald

Das kriecht und böse guckt…»

Doch niemand sah es je genau

Den Tod kann es dir bringen

Schließ nachts die Türen zwei Mal ab

Und lass ein Stoßgebet erklingen

So geht es viele Monde schon

Die Jagd kam zum Erliegen

Dem ganzen Dorf mangelt’s am Fleisch

Der Wald wird strikt gemieden

Doch heute Nacht kam es ins Dorf

Um reiche Beute sich zu holen

Schlich leis sich an, und narrte

Des Pfarrers Tochter ward gestohlen

Am hellichten Tag bei Sonnenlicht

Doch nun hilft kein Verzagen

Jedermann spricht Mut sich zu

Um jenes Tier im Wald zu jagen

Es sind am Ende dreizehn Mann

Bewaffnet und bereit zur Jagd

Doch niemand weiß, was ihnen blüht

Und was im Walde ihnen harrt

Ist fest in Einheit jener Männer

Halte mein Schwert fest in der Hand

Folge den Anderen schweren Schrittes

Der Weg führt uns ins dunkle Tal

Und irgendwann ganz tief im Wald

Als eine Lichtung wir betreten…

Da wurde uns ums Herze kalt

Der Tod muss nicht mehr länger warten

Leichen, überall Leichen

Blut tropft aus vollen Bäumen satt

Körper, zerfetzte Körper

Wie auf der Schlachtbank aufgebahrt

All diese Leiber, alle gerichtet

Erkenne unser Nachbardorf

Niemand mehr atmet, niemand am Leben

Der Tod hat sie zu sich geholt

Und dann, weiß nicht, wie mir geschah

Etwas rast zu uns heran

Die Zeit steht still und Schreie gellen

Blut nimmt mir die Sicht

Fleisch zerreißt und Männer sterben

Ich bin der Letzte, der noch kriecht

Wisch mir das Blut aus blinden Augen

Und so schaue ich es an

Mein Herz droht, einfach stehen zu bleiben

Weil ich nicht überleben kann

Und so bleibt einzig mir mein Schwert

Niemand, der meine Schreie hört

Niemand, der mich je finden wird

Hab mich im Totenreich verirrt

So schließe ich die Augen zu

Halte gefasst den Atem an

Etwas Großes naht sich mir

Und dann…

Ah, war am Ende alles gar nicht so schlimm

Das Tier war nett.

Wir haben herum gealbert

Zwei, drei Bier, ach bin dann heim

Rückwärts gesprochen:

«Doch dann…»

Heb je van het dier gehoord?

Het moet echt verschrikkelijk zijn

Verborg zich diep in het bos

En verschijnt alleen in het maanlicht

Heb je het dier gezien?

Dat toonde zich aan de rand van het bos?

Waar de eiken elkaar raken

Toen droeg het bloedende veren

Heb je de roep van het beest gehoord?

Iedereen tot op het bot bang

Hoe het van ver schelt

Terwijl het zijn nek naar de hemel strekt

Achteruit gesproken:

«Maar dan, het gemene monster in het bos

Het kruipt en fronst...»

Maar niemand heeft het ooit duidelijk gezien

Het kan je de dood brengen

Doe de deuren 's nachts twee keer op slot

En laat een gebed klinken

Zo gaat het al vele manen

De jacht kwam tot een einde

Het hele dorp heeft geen vlees

Het bos wordt strikt vermeden

Maar vanavond kwam het naar het dorp

Om een ​​rijke buit te krijgen

Beslopen en voor de gek gehouden

De dominee's dochter is gestolen

Op klaarlichte dag met zonlicht

Maar nu is er geen wanhoop

Iedereen moedigt zichzelf aan

Om op dat dier in het bos te jagen

Uiteindelijk zijn het dertien mannen

Gewapend en klaar om te jagen

Maar niemand weet wat hen te wachten staat

En wat staat hen te wachten in het bos

Is standvastig in de eenheid van die mannen

Houd mijn zwaard stevig vast

Volg de anderen met zware stappen

Het pad leidt ons de donkere vallei in

En ergens diep in het bos

Als een open plek komen we binnen…

Toen werden onze harten koud

De dood hoeft niet langer te wachten

Lichamen, lichamen overal

Bloed druipt van volle bomen

lichamen, versnipperde lichamen

Zoals vastgelegd op het slachthuis

Al deze lichamen, allemaal geoordeeld

Herken ons buurdorp

Niemand ademt meer, niemand leeft

De dood heeft haar meegenomen

En dan, weet niet wat er met me is gebeurd

Er komt iets naar ons toe

De tijd staat stil en schreeuwt schreeuw

Bloed maakt me blind

Vlees tranen en mannen sterven

Ik ben de laatste die nog kruipt

Veeg het bloed van mijn blinde ogen

En zo kijk ik er tegenaan

Mijn hart dreigt gewoon te stoppen

Omdat ik niet kan overleven

En dus alleen ik heb mijn zwaard

Niemand die mijn geschreeuw hoort

Niemand zal me ooit vinden

Ik ben verdwaald in het rijk van de doden

Dus ik sluit mijn ogen

Adem inhouden

Er komt iets groots aan

En dan…

Ach, zo erg was het uiteindelijk niet

Het dier was aardig.

We hebben voor de gek gehouden

Twee, drie biertjes, oh dan ben ik thuis

Achteruit gesproken:

"Maar dan…"