Marschmusik - Eisregen

Gib mir ein Reich,

dass meiner würdig

und sei es auch ganz winzig klein.

Werd' es beschützen, mit dem Leben,

lass keinen Feind jemals hinein.

Bau' Stacheldraht und Minenfelder,

zur Warnung erst, dann immer mehr.

Denn wird mein Reich mir bald zu klein,

fall ich in and’re Länder ein.

War erst allein, nun bin ich viele,

ein Heer formiert aus Lust am Krieg.

Sie bluten in die Welt hinaus,

der Totenchor spielt Marschmusik.

Mein ganzer Körper atmet Krieg!

Blut kocht im Takt zur Marschmusik!

Augen auf im Schützengraben,

sei auf der hut bei Tag und Nacht!

Niemand stellt unnütze Fragen,

in meinem Herzen tobt die Schlacht.

Mut hat jenen Mensch gemacht,

der ich nun bin mit Haut und Haaren.

Hat mir den Schleier fortgerissen,

mein Blick ist fest, furchtlos und klar!

Furchlos und klar!

Fokussiert den Tod zu bringen,

das Sturmgewehr bellt ein Gebet,

im Pulverdampf die Englein singen.

und heilig der zuletzt ma tit

Mein ganzer Körper atmet Krieg!

Mein Blut pulsiert zur Marschmusik!

Mein Blut pulsiert zur Marschmusik!

Fleisch tötet Fleisch,

ertrinkt in Hieben.

im Nahkampf ehrt Stahl Feindesblut.

Löst es vom Leib und lässt es fliegen.

Weiht meinen Blick mit roher Wut.

längst ist mein Reich mir ganz egal,

was für mich zählt ist Blutvergießen

werde genährt von Feindesqual

lass Wahrheit aus den Wunden fliessen.

Der zarte Klang als Knochen brechen,

wenn Fleisch zerreisst und Tod zumliebt

lässt seinen Klang ins Hirn dir stechen,

bis niemand dich je wiedersieht…

geef me een koninkrijk

dat mij waardig is

ook al is het heel klein.

Zal het beschermen met mijn leven

laat nooit een vijand binnen.

Prikkeldraad en mijnenvelden bouwen

eerst als waarschuwing, dan meer en meer.

Omdat mijn rijk spoedig te klein voor mij zal zijn,

Ik val andere landen binnen.

Was eerst alleen, nu ben ik velen,

een leger gevormd uit verlangen naar oorlog.

Ze bloeden de wereld in

het koor van de doden speelt marsmuziek.

Mijn hele lichaam ademt oorlog!

Bloed kookt op het ritme van marsmuziek!

ogen open in de loopgraven,

wees dag en nacht op je hoede!

Niemand stelt nutteloze vragen

de strijd woedt in mijn hart.

Moed heeft die man gegeven

wie ik nu ben, huid en haar.

heeft mijn sluier weggescheurd,

mijn blik is vast, onverschrokken en helder!

Onbevreesd en duidelijk!

De dood gericht brengen

het aanvalsgeweer blaft een gebed,

de engelen zingen in de poederdamp.

en heilig de laatste ma tit

Mijn hele lichaam ademt oorlog!

Mijn bloed klopt op marsmuziek!

Mijn bloed klopt op marsmuziek!

vlees doodt vlees

verdrinkt in slagen.

in melee eert staal vijandelijk bloed.

Haal het van je lichaam en laat het vliegen.

Zegen mijn blik met rauwe woede.

ik geef al heel lang niet meer om mijn koninkrijk,

wat voor mij belangrijk is, is bloedvergieten

gevoed worden door vijandelijke kwelling

laat de waarheid uit de wonden stromen.

Het tedere geluid als botten breken

wanneer vlees scheurt en van de dood houdt

laat zijn geluid je hersenen doordringen,

totdat niemand je ooit meer ziet...