Tod Senkt Sich Herab - Eisregen

Will ich Menschen brennen seh’n

Muss ich nur vor die Türe geh’n

Engeland kommt zu besuch

Mit Gekreisch' und Brandgeruch

Am Himmel sieht man keine Wolke

Nur ein Meer aus kaltem Stahl

Motoren dröhnen, dumpfer Donner

Die Erde bebt vom Wiederhall

Dann erklingen die Sirenen

Wie ein Fanal zum Untergang

Die Bomber leeren ihre Bäuche

Und langsam fängt das Sterben an Eine Stadt geht rasend unter

Krieg fordert den Blutzoll ein

Menschenfleisch wirft langsam Blasen

In der Flammen widerschein

Tod senkt sich herab

Und ganz Dresden wird zum Sarg

Tod senkt sich herab

Auf eine Stadt die England nicht mag

Und der Tod steigt herab

Als Feuersturm ins Massengrab

Chaos bahnt sich seinen Weg

I’m Splitterwahn zerfetzen Körper

Ein heißer Wind der Wahnsinn sät

Den Schweiss von meinem Körper weht

Schreiend taumel ich vorran

Mein Augenlicht geht bald verloren

Am Bahnhof brennt die Straßenbahn

Sowie das Haus wo ich geboren

Meine Frau starb kurz zuvor

Als eine Bombe sie erschlug

Ich sah wie sie dann explodierte

Und tausend Fetzen mit sich trug

Ich suche die Marienkirche

Vor ihr knie ich mich hin

Warte auf die eine Bombe

Die mich zu meinem Weibe bringt

Die mich zu meinem Weibe bringt

Tod senkt sich herab

Und Dresden wird mein Flammensarg

Tod senkt sich herab

Frisst meines Herzens letzten Schlag

Und der Tod steigt herab

Als Feuerglanz ins Massengrab

Ik wil mensen zien branden

Ik moet gewoon de deur uit

Engeland komt op bezoek

Met geschreeuw en een brandende geur

Je ziet geen wolkje aan de lucht

Gewoon een zee van koud staal

Motoren brullen, doffe donder

De aarde beeft van de weerkaatsing

Dan klinken de sirenes

Als een baken van onheil

De bommenwerpers ledigen hun buiken

En langzaam begint het sterven. Een stad gaat snel ten onder

Oorlog vereist bloed

Mensenvlees krijgt langzaam blaren

Weerspiegeld in de vlammen

de dood daalt neer

En heel Dresden wordt een doodskist

de dood daalt neer

Naar een stad die niet van Engeland houdt

En de dood daalt neer

Als een vuurstorm in het massagraf

Chaos vindt zijn weg

Ik ben splintermania, verscheur lichamen

Een hete wind die waanzin zaait

Het zweet waait van mijn lijf

Ik strompel schreeuwend naar voren

Mijn zicht zal spoedig verloren gaan

De tram staat in brand bij het treinstation

Evenals het huis waar ik ben geboren

Mijn vrouw stierf kort daarvoor

Toen een bom haar doodde

Ik zag het toen ontploffen

En droeg duizend vodden bij zich

Ik ben op zoek naar St. Mary's Church

Ik kniel voor haar neer

Wacht op die ene bom

Dat brengt me bij mijn vrouw

Dat brengt me bij mijn vrouw

de dood daalt neer

En Dresden zal mijn vlammende kist zijn

de dood daalt neer

De laatste slag van mijn hart eten

En de dood daalt neer

Als een vuurzee in het massagraf