Leichenlager - Eisregen

Ich bin bei dir in deiner schwersten

Stunde

Wenn alles nichtig wird, was wichtig war

Ich halte dir die Hand, wenn du alleine bist

Denn diesen letzten Weg gehst du mit mir

Aus Dankbarkeit schenk ich dir ein Lächeln

Denn längst hat dich dein Gott verlassen

Dein ganzes Leben hast du ihm geweiht

Und nun am Ende ist niemand für dich da —

Außer mir…

Du zitterst, weil dein Weg beendet ist

Betest, wenn die Kälte lähmend wirkt

Du flehst darum, dass der Schmerz verklingt

Und hoffst auf einen Platz im Himmelreich

Jedoch die Wahrheit ist ein wenig bitter…

Denn das Leben danach sieht anders aus

Kein Harfenklang und keine Engelschwingen

Nur ein Platz, wo deine Leiche faulen wird

Behutsam schließ ich dir die Lider

Den letzen Atem nimmst du mit hinüber

Dorthin, wo alles eingehüllt ins Dunkel ist

Wo dich die Schwärze zärtlich küsst

Ich führe dich ein an deinen Platz

Reserviert für dich allein, ein Leben lang

Die Seele leidet bei den Anderen

Die Namen längst vergessen, voller Nichtigkeit

Leichenlager…

Dein Leben war nur eine Farce…

Leichenlager…

Es führte nur aufs eine hin

Leichenlager…

Dein Gestern ist als Licht verloschen

Die Zukunft kaum mehr nennenswert

Der Endpunkt der Hoffnung

Der Weg war das Ziel

Willkommen in der Ewigkeit

Leichenlager…

Ich suchte nach dem Gott der Christen

Und fand seinen Boten, ans Kreuz genagelt

Den Leichnam hing ich ab und nahm ihn mit

Und begrub die Seele, wo wir alle sind

Im Leichenlager…

Ich suchte in der Ewigkeit nach deinem Leib

Erweckte ihn zu neuem Lebensschein

Ich schickte ihn dorthin zurück

Und niemand störte der Gestank dabei…

Faulend und wässrig steht er vor der Tür

Das Haus, das einst Heimat für ihn war

Zögernd, ungelenk ein erstes Klopfen

Dann öffnet seine Frau und schrickt zurück

Starr vor Grauen, er nimmt sie in den Arm

Wie viele Wochen zuvor das letzte Mal

Ihr Herz hört plötzlich auf zu schlagen

Und dann endlich bringt er sie zu mir…

Ins Leichenlager…

Ik ben bij je in je zwaarste

Uur

Wanneer alles wat belangrijk was ongeldig wordt

Ik zal je hand vasthouden als je alleen bent

Omdat je deze laatste weg met mij gaat

Ik geef je een glimlach uit dankbaarheid

Omdat je god je lang geleden heeft verlaten

Je hebt je hele leven aan hem gewijd

En nu is er uiteindelijk niemand voor jou -

Behalve ik…

Je beeft omdat je pad is geëindigd

Bid als de kou verlammend is

Je smeekt om de pijn om weg te gaan

En hopen op een plekje in de hemel

De waarheid is echter een beetje bitter...

Omdat het leven er daarna anders uitziet

Geen harpgeluid en geen engelenvleugels

Gewoon een plek waar je lijk zal rotten

Ik sluit zachtjes je oogleden

Je neemt je laatste adem met je mee

Naar waar alles in duisternis gehuld is

Waar de duisternis je teder kust

Ik breng je naar je plaats

Gereserveerd voor jou alleen, een leven lang

De ziel lijdt met de anderen

De namen lang vergeten, vol niets

lijk kamp…

Je leven was maar een farce...

lijk kamp…

Het leidde maar tot één ding

lijk kamp…

Je gisteren is gedoofd als een licht

De toekomst nauwelijks het vermelden waard

Het einde van de hoop

De weg was het doel

Welkom in de eeuwigheid

lijk kamp…

Ik zocht naar de God van de christenen

En vond zijn boodschapper aan het kruis genageld

Ik hing het lichaam op en nam het mee

En begroef de ziel waar we allemaal zijn

In het mortuarium…

Ik heb in de eeuwigheid naar je lichaam gezocht

Wekte hem tot nieuw leven

Ik heb hem daar teruggestuurd

En de geur stoorde niemand...

Hij staat rottend en waterig bij de deur

Het huis dat ooit zijn thuis was voor hem

Aarzelend, onhandig, een eerste klop

Dan gaat zijn vrouw open en deinst terug

Stijf van afschuw neemt hij haar in zijn armen

Hoeveel weken voor de laatste keer?

Je hart stopt plotseling met kloppen

En dan brengt hij haar uiteindelijk naar mij...

Naar het lijkkamp...