Fahles Ross - Eisregen

Ich weiß noch ganz genau

Wo ich es zuerst getroffen hab

In jener ganz besonderen Nacht

Hat es sich gänzlich offenbart

Ich war noch Kind

Zehn Jahre alt

Mit meinen Eltern unterwegs

Die Straßen glatt, von Reif bedeckt

Der Weg nach Hause war erschwert

Dann ging alles so rasend schnell

Lichter blenden, Reifen kreischten

Die Welt steht Kopf, ein Splittermeer

Und plötzlich ist alles still

So still

Ich weiß nur

Wie ich vor dem Wrack gestanden hab

Sah meine Eltern reglos da

Ich konnt mich selbst kaum rühren

Und als ihr Blut zu Boden floss

Entsteht daraus ein fahles Roß

Schaut nur

Wie majestätisch es dort thront

Über all dem Chaos

Geboren aus der Not

Sein Anblick allein entfacht ein Feuer

Tief in mir

Es schaut mich an

Entbannt, entstellt

In meinem innersten verborgen

Wo sich die Herzenmühle dreht

Als es entschwindet

Wird mir eines bitter klar

Mein Leben hat sein Ziel gefunden

Und so zähl ich all die Stunden

Bis ich es endlich wieder sah

Ich wuchs auf in einem Heim

Die anderen Kinder mieden mich

Unter ihnen war ich allein

Ihr Leben interessiert mich nicht

Mit 17 nahm ich eins davon

Wie so lange schon geplant

Und als ich Opferblut vergoss

Traf ich erneut das fahle Roß

Leben nur für den Augenblick

Bade mich dafür im Blut

Es führt kein Weg zurück

Fühle weder Hass noch Wut

Es hat mich auserwählt

Es kann mir alles geben

Dafür ist kein Preis zu hoch

Und soll er tausend Fremde leben

So vergingen all die Jahre

Wie ein Phantom zog ich dahin

Wo Blut aus warmen Wunden floss

Begleitet mich das fahle Roß

Als ich heute früh erwachte

War es bereits bei mir

Schaut Stumm mich an

Ich weiß Bescheid

Sie warten draußen vor der Tür

Der Leichenpfad

Hat sie direkt zu mir geführt

Ich hör den Herzschlag vieler Männer

Jedes strotzt vor Waffenkraft

Erwarten mich im Sonnenlicht

Und so schließ ich kurz die Augen

Atme einmal tief noch ein

Dann besteige ich mein Roß

ik weet het nog precies

Waar ik het voor het eerst ontmoette

Op die heel speciale avond

Heeft het zich volledig geopenbaard

Ik was nog een kind

tien jaar oud

Op reis met mijn ouders

De straten zijn glad, bedekt met vorst

De weg naar huis was moeilijk

Toen ging alles zo snel

Lichten geblindeerd, banden gierend

De wereld staat op zijn kop, een splinterzee

En ineens is alles stil

Zo stil

ik weet het gewoon

Hoe ik voor het wrak stond

Zag mijn ouders bewegingsloos

Ik kon mezelf bijna niet bewegen

En toen haar bloed op de grond viel

Er komt een bleek ros uit voort

Look

Hoe majestueus is het daar op de troon

Boven alle chaos

Geboren uit noodzaak

Alleen al ernaar te kijken ontsteekt een vuur

Diep vanbinnen

Het kijkt naar mij

Unbanned, misvormd

Verborgen in mijn binnenste

Waar de hartenmolen draait

als het verdwijnt

Eén ding wordt me bitter duidelijk

Mijn leven heeft zijn doel gevonden

En dus tel ik alle uren

Tot ik het eindelijk weer zag

Ik ben opgegroeid in een huis

De andere kinderen mijden mij

Ik was de enige onder hen

Ik geef niets om jouw leven

Ik nam er een toen ik 17 was

Zoals al zo lang gepland

En toen ik offerbloed vergiet

Ik ontmoette het bleke paard weer

Leef alleen voor het moment

Baad me ervoor in bloed

Er is geen weg terug

Voel geen haat of woede

Het koos mij

Het kan me alles geven

Geen prijs is hiervoor te hoog

En zal hij als duizend vreemdelingen leven?

Dus alle jaren gingen voorbij

Ik ging daar als een spook

Waar bloed uit warme wonden vloeide

Vergezel me het bleke paard

Toen ik vanmorgen wakker werd

Was het al bij mij

Kijk me stil aan

ik weet over

Ze wachten buiten de deur

Het lijkpad

Leidde haar rechtstreeks naar mij

Ik hoor de hartslag van veel mannen

Elk zit boordevol wapenkracht

Verwacht me in het zonlicht

En dus sluit ik even mijn ogen

Haal diep adem

Dan bestijg ik mijn paard