Blutvater - Eisregen

Geboren auf dem Schlachtfeld

als letzte Tat einer sterbenden Hure

sie nahmen mich mit in ihr Land im Norden

zogen mich auf, wie den eigenen Sohn

Dort wuchs ich auf und ich war nie allein,

lernte schon früh, für mein Volk da zu sein,

das Schwert war mein Bruder, mein Handwerk die Jagd,

der Weg hin zum Krieger, hat mein Herz mir gesagt.

Vater schenk mir Kraft, Vater führe meine Hand,

meine Jugendzeit endet als ich Wolfsblut soff,

es sprudelt aus Wunden, die ich selber schlug,

bin durchs Dunkel gewandelt, nun bin ich bereit,

für den Vater zu schlachten, es ist an der Zeit.

Morgen gilt es unser Dorf zu verlassen,

Aufbruch zum morden, das Schwert fordert Blut,

doch der Abschied fällt ach so schwer,

fernab der Heimat hinter dem Meer,

der Weg eine Prüfung, stählt den Willen zum Sieg,

dort wo Feindesbrut lauert, führt Blutvater mich hin.

Um uns herum nur die tobende See,

seit Wochen schon und mein Herz tut mir weh,

verzehrt sich nach dir, der Heimat so fern,

wär ich nur dort, unter Blutvaters Stern.

Ich will nicht hadern, mein Schicksal liegt hier,

sollte ich überleben, dann komm ich zu dir,

lass an deinem Feuer, meine Wunden heilen,

doch vorher gilt es den Feind zu zerteilen,

Vater gib mir Blut

Nach Monaten der Reise endlich das Ziel erreicht,

kann es nicht mehr erwarten bis Stahl Fleisch rot dann streicht,

Blutvater schenk mir Macht, lass meine Waffen schreien,

segne die Kraft der Hände, pflanze den Tod hinein

Und sollte ich dort fallen, dann diene ich treu dem Land,

das mir ein Leben schenkte, und wo ich Heimat fand.

Geboren op het slagveld

als de laatste daad van een stervende hoer

ze namen me mee naar hun land in het noorden

voedde me op als hun eigen zoon

Daar ben ik opgegroeid en was ik nooit alleen

leerde al vroeg om er te zijn voor mijn mensen,

het zwaard was mijn broer, mijn beroep was de jacht,

de weg naar de krijger, vertelde mijn hart me.

Vader geef me kracht, vader leid mijn hand,

mijn jeugd eindigt als ik wolfsbloed drink,

het borrelt op uit wonden die ik mezelf heb toegebracht,

liep door het donker, nu ben ik klaar

om te slachten voor de vader, het is tijd.

Morgen moeten we ons dorp verlaten

Vertrek naar moord, het zwaard eist bloed,

maar afscheid nemen is oh zo moeilijk

ver van huis achter de zee,

de manier waarop een test de wil om te winnen sterkt,

waar vijandige spawn op de loer ligt, leidt bloedvader mij.

Om ons heen alleen de woeste zee,

het zijn weken geleden en mijn hart doet pijn

verlangt naar jou, zo ver van huis,

Was ik er maar, onder Bloodfather's ster.

Ik wil geen ruzie maken, mijn lot ligt hier,

Als ik het overleef, kom ik naar jou

laat jouw vuur mijn wonden helen,

maar eerst moet de vijand verdeeld worden,

vader geef me bloed

Eindelijk de bestemming bereikt na maanden reizen,

kan niet wachten tot staal vlees rood verft,

Bloedvader geef me kracht, laat mijn geweren schreeuwen

zegen de kracht van handen, plant de dood erin

En mocht ik daar vallen, dan dien ik trouw het land,

dat gaf me een leven en waar ik thuis vond.