Whiskey Sipper - East Of The Wall

Step back, put your weapons away.

I’m going on alone.

In time, as your mercy decays, we’re left to dissolve.

If I was suffering, I’d cut the ties that were never meant to bind.

But I’m so tired now.

So you’re talking in rhyme.

The rhythm escapes you.

Don’t ask for more.

Forgot all your lines, let it erase you.

Don’t ask for more.

Applause has the worth of it’s bearer.

The cheers will bleed through with the laughter.

Loose with fast hands, and fumbling into a rough noose.

I’ve fitted better knots, but not without precious time.

For some jobs cheap will do.

Stole through weak locks, and often into a den of wolves.

I’ve heeded caution some, but often not every time.

For some jobs cheap will do.

Step back, put your weapons away.

I’m going on alone.

In time, as your mercy decays, we’re left to dissolve.

Bind my hands.

We’ll settle this.

Let the light, let the fire be forged on some higher peak.

When you pass me by, let the flaming torch you carry rain down searing.

This chemical let’s me breathe as carefully we plot our wars that never have an

ending.

The grievances you laid on me, spoken many times before,

never were about me.

Loose with fast hands, and fumbling into a rough noose.

I’ve fitted better knots, but not without precious time.

For some jobs cheap will do.

Stole, frequent, through weak locks of passers by, and often into a den of

wolves.

I’ve heeded caution some, but often not every time.

For some jobs cheap will do.

Stap achteruit, berg je wapens op.

Ik ga alleen verder.

Na verloop van tijd, als uw genade vergaat, moeten we oplossen.

Als ik leed, zou ik de banden verbreken die nooit bedoeld waren om te binden.

Maar ik ben nu zo moe.

Dus je praat op rijm.

Het ritme ontgaat je.

Vraag niet om meer.

Al je regels vergeten, laat het je wissen.

Vraag niet om meer.

Applaus heeft de waarde van zijn drager.

Het gejuich zal doorbloeden van het gelach.

Los met snelle handen en rommelend in een ruwe strop.

Ik heb betere knopen aangebracht, maar niet zonder kostbare tijd.

Voor sommige banen is goedkoop genoeg.

Gestolen door zwakke sloten, en vaak in een wolvenhol.

Ik heb op sommige waarschuwingen gelet, maar vaak niet elke keer.

Voor sommige banen is goedkoop genoeg.

Stap achteruit, berg je wapens op.

Ik ga alleen verder.

Na verloop van tijd, als uw genade vergaat, moeten we oplossen.

Bind mijn handen.

We regelen dit.

Laat het licht, laat het vuur op een hogere top worden gesmeed.

Als je me passeert, laat de vlammende fakkel die je draagt, schroeiend naar beneden regenen.

Deze chemische stof laat me ademen terwijl we zorgvuldig onze oorlogen plannen die nooit een...

einde.

De grieven die je me hebt aangedaan, al zo vaak gesproken,

gingen nooit over mij.

Los met snelle handen en rommelend in een ruwe strop.

Ik heb betere knopen aangebracht, maar niet zonder kostbare tijd.

Voor sommige banen is goedkoop genoeg.

Gestolen, frequent, door zwakke sloten van voorbijgangers, en vaak in een hol van

wolven.

Ik heb op sommige waarschuwingen gelet, maar vaak niet elke keer.

Voor sommige banen is goedkoop genoeg.