The Apologist - East Of The Wall

Bound to kneel.

Bound to go awry

Condemned to argue until we die

Bound to feel something more than I

Pulled through stumbling

Can’t you find your way gone?

Thought the bough was able

Thought the height was scale, and the vertigo’s draw

Would show clemency, not scorn.

Plunging comatose

Lost in those dull words

Bound to feel something more than I

Now we kneel in the breaking light

Respite is fleeting and loss is ours

Let go, now it’s time we fell

Don’t you walk away.

Don’t you walk through a thousand changes

Though the alchemy burns me.

I can’t save you, but I would argue

The morass that we’re swimming in won’t let us catch our breath again

And now we’re sunk

The tide that we’re drowning in rises past our eyes again and now we’re sunk

Don’t you walk without stones.

A lift without a load to pull you over

Don’t you climb without a hold.

Don’t you let go

Can’t you see your days encumbered?

The vast is made of parts

The scope just dots, and we all move the path we’ve drawn

But mine… to walk it is an art, defined by the strong

But I’m unclear this day

Gebonden om te knielen.

Zal vast fout gaan

Veroordeeld om ruzie te maken tot we sterven

Gebonden om iets meer te voelen dan ik

Door struikelen getrokken

Kun je je weg niet vinden?

Dacht dat de tak in staat was

Dacht dat de hoogte schaal was, en de duizelingwekkende trek

Zou clementie tonen, geen minachting.

Comateus instorten

Verdwaald in die saaie woorden

Gebonden om iets meer te voelen dan ik

Nu knielen we in het brekende licht

Respijt is vluchtig en verlies is van ons

Laat los, nu is het tijd dat we vallen

Loop niet weg.

Loop je niet door duizend veranderingen

Hoewel de alchemie me verbrandt.

Ik kan je niet redden, maar ik zou willen beweren

Het moeras waarin we zwemmen, laat ons niet meer op adem komen

En nu zijn we gezonken

Het tij waarin we verdrinken komt weer langs onze ogen en nu zijn we gezonken

Loop niet zonder stenen.

Een lift zonder last om u over te trekken

Klim niet zonder houvast.

Laat je niet los

Zie je niet dat je dagen bezwaard zijn?

De grote is gemaakt van onderdelen

Het bereik is slechts stippen, en we verplaatsen allemaal het pad dat we hebben getekend

Maar de mijne ... om het te lopen is een kunst, gedefinieerd door de sterke

Maar ik ben onduidelijk deze dag