The Ladder - East Of The Wall

This crowd: a fleshy lake.

The throngs as smallish waves, folds like skin upon

the sow

A faint din as spit and speech caw- the rank broth that stews while boiled alive

«Who are you to cast your net so wide, and deepen the maw?

Cannibal, your hooks blood deep in hide

This too shall pass.

You’ll find yourself at last.»

Couldn’t anyone else have tried to carve their hold?

The mark of hands.

Couldn’t anyone else have climbed the bones of old?

The bridge of man, its steps cobbled stones from sand

One way mirror, cracked and leering, watch us crawl

A coarse ascension, a vulgar dream dragged kicking back to the floods

A crass intrusion: the eyesore tower was crashed by swarms…

A herd of cackles, a school of flesh that scorns the touch

«The only face that scorns this fate is ours: self same, ripe to faint

Once down, the stench, the taint.

So raise the eyesore tower

We’ll raze the rows we felled

When stayed the hand of storms, down poured the fruit of arms.»

Deze menigte: een vlezig meer.

De drommen als kleine golven, plooien als huid op

de zeug

Een flauw kabaal als speeksel en spraak krijsen- de rang bouillon die stooft terwijl het levend gekookt

«Wie ben jij om je net zo wijd uit te werpen en de muil te verdiepen?

Kannibaal, je haakt bloed diep in je huid

Ook dit zal voorbij gaan.

Je zult jezelf eindelijk vinden.»

Had niemand anders kunnen proberen hun greep te krijgen?

Het teken van handen.

Had niemand anders de botten van weleer kunnen beklimmen?

De brug van de mens, zijn trappen geplaveide stenen van zand

Eenrichtingsspiegel, gebarsten en loerende, kijk hoe we kruipen

Een grove hemelvaart, een vulgaire droom sleepte terug naar de overstromingen

Een grove inbraak: de doorn in het oog werd neergestort door zwermen...

Een kudde kakels, een school vlees die de aanraking minacht

«Het enige gezicht dat dit lot minacht, is dat van ons: zelf hetzelfde, rijp om flauw te vallen»

Eenmaal beneden, de stank, de stank.

Dus hef de doorn in het oog

We zullen de rijen die we hebben geveld met de grond gelijk maken

Toen de hand van de stormen tegenhield, goot de vrucht van wapens naar beneden».