The Failure Epiphany - Draconian

I see your picture and all I feel is sorrow…

No hate no love… No barren signs from above

Can I be you for a while?

Let me see

Can you be me for a moment?

Let it be… Resolution

Only regret seals the night where I uncover myself…

For those bygone days amid scenes of dread

Resolve my love into sheer mercy…

God knows how many mornings I woke in torment;

Staring into the daytime void, lost in fault and wonder…

Walking the fields where poisoned flowers swell

Embittered into revulsion

Confused I face how stern and devious is reality

You conquered me with your delusion

Then I vanished into blank pages already written

Endurance and devotion kills each other

And a demon enters our room

And something dies…

Something dies inside of me

Drowns in the vale of tears around me

With a beacon of hope we could levitate like dancing on air…

And there in that moment we’ll at last find solace;

Abundance shining greater than any dream

The morning breaks so cold… so cold

My face it looks so old… so old…

I rend my nails on the wall I’ve built around me

Only in the shade can I be free…

Only in the shade I can be… Me

Ik zie je foto en ik voel alleen maar verdriet...

Geen haat geen liefde... Geen onvruchtbare tekenen van boven

Mag ik even jou zijn?

Even kijken

Kun je even mij zijn?

Laat het zijn... Resolutie

Alleen spijt bezegelt de nacht waarin ik mezelf blootleg...

Voor die vervlogen dagen te midden van scènes van angst

Los mijn liefde op in pure genade...

God weet hoeveel ochtenden ik in pijn wakker werd;

Starend in de leegte overdag, verloren in schuld en verwondering...

Wandelen door de velden waar vergiftigde bloemen opzwellen

Verbitterd tot afkeer

Verward zie ik hoe streng en sluw de realiteit is

Je hebt me overwonnen met je waanvoorstellingen

Toen verdween ik in blanco pagina's die al waren geschreven

Uithoudingsvermogen en toewijding doden elkaar

En een demon komt onze kamer binnen

En er sterft iets...

Er sterft iets in mij

Verdrinkt in het tranendal om me heen

Met een baken van hoop zouden we kunnen zweven als dansen in de lucht...

En daar op dat moment zullen we eindelijk troost vinden;

Overvloed schijnt groter dan welke droom dan ook

De ochtend breekt zo koud aan... zo koud

Mijn gezicht, het ziet er zo oud uit... zo oud...

Ik scheur mijn nagels aan de muur die ik om me heen heb gebouwd

Alleen in de schaduw kan ik vrij zijn...

Alleen in de schaduw kan ik zijn... Ik