Heavy Lies the Crown - Draconian

Clouds of defiance

Over mankind they gently weep

On this verge I collapse

While god stays sound asleep

Losing the balance

I’m losing the hold of it all

Make these trembling ghosts

Not chase me anymore

Stars shine brighter

Yet heavy lies the crown

Distant still clutching

In the blackness of it all

And the candle burns out

As I touch your heart

For treading the footsteps

Of many sorrows passed

And I yearn for the sun to set

For the curtain to fall

This is all I am

All I have

Fallen from luster

To nothingness and scorn

So fall dark veil

Softly through the morn

A haunted, starless sky

Fragile and oh so deep

The dying softly wakes

And smiles in painless peace

Fallen from luster

To nothingness and scorn

So fall dark veil

Softly through the morn

And the drumless beat

It dissolves into the mire

But you are sleeping

And a vacuum to my fire

And I yearn for the sun to set

For the curtain to fall

This is all I am

All I have

Fallen from luster

From nothingness and scorn

So fall dark veil

Softly through the morn

A haunted, starless sky

Fragile and oh so deep

The dying softly wakes

And smiles in painless peace

Wolken van verzet

Over de mensheid huilen ze zachtjes

Op deze rand stort ik in

Terwijl God in diepe slaap blijft

Het evenwicht verliezen

Ik raak de grip op alles kwijt

Maak deze trillende geesten

Achtervolg me niet meer

Sterren schijnen helderder

Maar zwaar ligt de kroon

Ver weg nog steeds geklemd

In het zwart van alles

En de kaars brandt uit

Als ik raak je hart aan

Om in de voetsporen te treden

Van veel verdriet voorbij

En ik verlang ernaar dat de zon ondergaat

Voor het gordijn om te vallen

Dit is alles wat ik ben

Alles wat ik heb

Gevallen van glans

Naar niets en minachting

Dus val een donkere sluier

Zachtjes door de ochtend

Een spookachtige, sterrenloze hemel

Breekbaar en oh zo diep

De stervende wordt zacht wakker

En glimlacht in pijnloze vrede

Gevallen van glans

Naar niets en minachting

Dus val een donkere sluier

Zachtjes door de ochtend

En de drumloze beat

Het lost op in het slijk

Maar je slaapt

En een vacuüm voor mijn vuur

En ik verlang ernaar dat de zon ondergaat

Voor het gordijn om te vallen

Dit is alles wat ik ben

Alles wat ik heb

Gevallen van glans

Van niets en minachting

Dus val een donkere sluier

Zachtjes door de ochtend

Een spookachtige, sterrenloze hemel

Breekbaar en oh zo diep

De stervende wordt zacht wakker

En glimlacht in pijnloze vrede