Stellar Tombs - Draconian

A place where daylight aches

It’s all unreal to you

A sunset calls me here

I swear to love it’s true

So alien this vaulted screen

And patterns form into contours

The dark around me as dense as matter

A stellar quake fills the astral space

How dare you not to see?

My tears are gifts to you

A heart you must set free

How dare you not believe?

Because I freeze in the warmth, in the glow of Helios

Sweat in the heart of summer drained

And radiant life to falter and beautiful tears to dry

I’m gracefully bowing… in horror

Waterless like the ocean

Drizzling like the deserts

Come emerge and wallow

Pretend like nothing at all

Along the whirlwinds in your head

A place where daylight aches

It’s all unreal to you

A sunset calls me here

I swear to love it’s true

Petrified spirit, dilated stare

I’m piercing through these icy shackles

Somehow cast around this nebula

Unwilling to enter my birth

Would you take my hand and follow through the ether?

Would you sweat and dance in winters' bloom?

For radiant life to falter and beautiful tears to dry

I’m gracefully bowing… in sorrow

Waterless like the ocean

Drizzling like the deserts

Come emerge and wallow

Pretend like nothing at all

Along the whirlwinds in your head

…Along the whirlwinds in your head

Frailty and strength marry and dissolve

And the sky fills up with poetry and song

Into the soothing black we go

Een plek waar daglicht pijn doet

Het is allemaal onwerkelijk voor jou

Een zonsondergang roept me hier

Ik zweer dat ik ervan hou, het is waar

Dus dit gewelfde scherm is vreemd

En patronen vormen zich tot contouren

Het donker om me heen zo dicht als materie

Een stellaire aardbeving vult de astrale ruimte

Hoe durf je niet te zien?

Mijn tranen zijn cadeaus aan jou

Een hart dat je moet bevrijden

Hoe durf je niet te geloven?

Omdat ik bevries in de warmte, in de gloed van Helios

Zweet in het hart van de zomer afgetapt

En stralend leven om te wankelen en mooie tranen om te drogen

Ik buig gracieus... in afschuw

Waterloos als de oceaan

Motregen als de woestijnen

Kom tevoorschijn en wentel je

Doen alsof er helemaal niets is

Langs de wervelwinden in je hoofd

Een plek waar daglicht pijn doet

Het is allemaal onwerkelijk voor jou

Een zonsondergang roept me hier

Ik zweer dat ik ervan hou, het is waar

Versteende geest, verwijde blik

Ik prik door deze ijzige boeien

Op de een of andere manier rond deze nevel geworpen

Niet bereid om mijn geboorte in te voeren

Zou je mijn hand willen pakken en door de ether willen gaan?

Zou je zweten en dansen in de bloei van de winter?

Om een ​​stralend leven te laten wankelen en mooie tranen te laten drogen

Ik buig gracieus ... in verdriet

Waterloos als de oceaan

Motregen als de woestijnen

Kom tevoorschijn en wentel je

Doen alsof er helemaal niets is

Langs de wervelwinden in je hoofd

…Langs de wervelwinden in je hoofd

Kwetsbaarheid en kracht trouwen en verdwijnen

En de lucht vult zich met poëzie en zang

In het rustgevende zwart gaan we