Non ho più voglia di imparare - Dimartino

Non mi interessa la lezione

Ripeto, non mi interessa la lezione

Preferisco intanto camminare

E togliermi tutti i vestiti

E no, non guardarmi con quegli occhi

Forse è meglio che non mi guardi con quegli occhi

Tientela tu l’università

La burocrazia, il socialismo

Nelle dispense di un massone

No, non ho più voglia di imparare

No, non ho più voglia di capire

Né di sapere niente, tanto a cosa mi serve?

Non mi interessa la lezione

O forse sono io che non interesso alla lezione

Al professore morto nello spazio

Tra un esame e un altro

E no, non guardarmi con quegli occhi

Forse è meglio che non mi guardi con quegli occhi

Sceglitela tu la felicità, che io scelgo la mia

Mentre mi dimentico le cose che ho studiato ieri

No, non ho più voglia di imparare

No, non ho più voglia di seguirvi

Né di sedervi accanto

No, non ho più voglia di imparare

No, non ho più voglia di capire

Né di sapere niente, tanto a cosa mi serve?

Mentre guardavamo il divo

Sul manifesto del detersivo

Pensavamo a Monicelli che vola dal balcone

Alla faccia della moda che ci vuole tutti giovani e belli

Alla faccia dell’Italia, che ci vuole vivi e basta

No, non ho più voglia di imparare

No, non ho più voglia di capire

Né di sapere niente, tanto a cosa mi serve?

Ik geef niet om de les

Nogmaals, ik geef niet om de les

Ondertussen loop ik liever

En doe al mijn kleren uit

En nee, kijk me niet aan met die ogen

Misschien kun je me beter niet met die ogen aankijken

Jij houdt de universiteit

Bureaucratie, socialisme

In de voorraadkasten van een vrijmetselaar

Nee, ik wil niet meer leren

Nee, ik wil het niet meer begrijpen

Ook niets weten, dus wat heb ik nodig?

Ik geef niet om de les

Of misschien ben ik niet geïnteresseerd in de les

Aan de professor die stierf in de ruimte

Tussen het ene examen en het andere

En nee, kijk me niet aan met die ogen

Misschien kun je me beter niet met die ogen aankijken

Jij kiest voor geluk, ik kies voor het mijne

Terwijl ik de dingen vergeet die ik gisteren heb gestudeerd

Nee, ik wil niet meer leren

Nee, ik wil je niet langer volgen

Ook niet om naast je te zitten

Nee, ik wil niet meer leren

Nee, ik wil het niet meer begrijpen

Ook niets weten, dus wat heb ik nodig?

Terwijl we naar de ster keken

Op de wasmiddelposter

We dachten aan Monicelli die vanaf het balkon zou vliegen

In het licht van de mode dat we allemaal jong en mooi willen zijn

In het aangezicht van Italië, dat gewoon wil dat we leven

Nee, ik wil niet meer leren

Nee, ik wil het niet meer begrijpen

Ook niets weten, dus wat heb ik nodig?