Ho sparato a vinicio capossela - Dimartino

Ho sparato a Vinicio Capossela

Perché mi andava

E perché piaceva a te

E alle tue amiche

Pensavo che stesse meglio su una nuvola che sul tuo giradischi

Mi hai detto: «Tu non capisci la poesia, sei fatto solo per scopare»

La strada, il balcone della cucina

Non sono luoghi di perdizione

Vorrei o non vorrei, a questo punto

Venirti incontro alla stazione

Ho sparato a Vinicio Capossela, in bocca

Come un bacio destinato a te

Che diventa un pallone di sangue

Le stelle, dai muri della tua stanza

Puoi anche toglierle adesso

Siamo orfani ora

Io e te

La strada, i mattoni della cucina

Su cui facevi l’amore coi fantasmi usciti dal lavandino

Vestiti per l’occasione, con me entrato dalla porta, uscito dal balcone

Con me che sono un assassino senza un punitore

Ik schoot Vinicio Capossela

Omdat ik er zin in had

En omdat je het leuk vond

En aan je vrienden

Ik dacht dat het er beter uitzag op een wolk dan op je draaitafel

Je vertelde me: "Je begrijpt geen poëzie, je bent alleen gemaakt om te neuken"

De straat, het keukenbalkon

Het zijn geen plaatsen van verderf

Ik zou het wel of niet doen, op dit moment

Ontmoet je op het station

Ik schoot Vinicio Capossela in de mond

Als een kus bedoeld voor jou

Wat een ballon van bloed wordt

De sterren, van de muren van je kamer

Je kunt ze nu ook uitdoen

We zijn nu wezen

Ik en jij

De straat, de stenen van de keuken

Waarop je de liefde bedreven met de geesten die uit de gootsteen kwamen

Gekleed voor de gelegenheid, met mij de deur binnen, het balkon verlaten

Met mij als een moordenaar zonder een bestraffer