Метели - Диана Гурцкая

Поцелуи твои на морозе вкуснее.

Застывала душа в эту зимнюю ночь,

А из глаз твоих синих, океана синее,

Ветер слёзы ронял не желая помочь.

Припев:

Нам пели белые метели

И в сердце рвались холода.

Нам пели белые метели,

Что разлучат нас навсегда, навсегда.

Нам осталась, поверь, только самая малость.

Вместе с ветром в январь на заре улететь.

А метель — непогода разгулялась на радость,

А мне хочется ей хоть немного попеть.

Припев:

Нам пели белые метели

И в сердце рвались холода.

Нам пели белые метели,

Что разлучат нас навсегда, навсегда.

Нам пели белые метели

И в сердце рвались холода.

Нам пели белые метели,

Что разлучат нас навсегда, навсегда.

Нам пели белые метели

И в сердце рвались холода.

Нам пели белые метели,

Что разлучат нас навсегда, навсегда.

Je kussen zijn lekkerder in de kou.

De ziel bevroor op deze winternacht,

En vanuit jouw blauwe ogen is de oceaan blauw,

De wind huilde en wilde niet helpen.

Refrein:

We zongen witte sneeuwstormen

En verkoudheid werd verscheurd in mijn hart.

Witte sneeuwstormen zongen voor ons,

Dat zal ons voor altijd, voor altijd uit elkaar scheuren.

We hebben, geloof me, maar een klein beetje.

Vlieg weg met de wind in januari bij zonsopgang.

En de sneeuwstorm - het slechte weer klaarde op van vreugde,

En ik wil dat ze op zijn minst een beetje zingt.

Refrein:

We zongen witte sneeuwstormen

En verkoudheid werd verscheurd in mijn hart.

Witte sneeuwstormen zongen voor ons,

Dat zal ons voor altijd, voor altijd uit elkaar scheuren.

We zongen witte sneeuwstormen

En verkoudheid werd verscheurd in mijn hart.

Witte sneeuwstormen zongen voor ons,

Dat zal ons voor altijd, voor altijd uit elkaar scheuren.

We zongen witte sneeuwstormen

En verkoudheid werd verscheurd in mijn hart.

Witte sneeuwstormen zongen voor ons,

Dat zal ons voor altijd, voor altijd uit elkaar scheuren.