Waves of Insomnia - Decembre Noir

A modern world has transformed my green paradise

Rapaciousness paints the world in blood and grey

An Eden of tears and dying leaves

A portrait of all living, in a fragile frame of the skeleton trees

I see the last bridges drown

There’s no way back home

Like a ghost, I’m sitting here in the dirt

At my lonesome beach of silent desperation

No words can describe this feeling of uselessness

I am breathing the eerie morning air

I’m waiting for salvation

A modern world has transformed my green paradise

Now it’s an Eden of tears and dying leaves

Rapaciousness paints the world in blood and grey

A portrait of all living, in a fragile frame of the skeleton trees

I see the last bridges drown

There is no way back home

At the pale shore of my emptiness

And now I know, a vast darkness is coming for me as well

And now I know, a vast darkness is coming for me…

Een moderne wereld heeft mijn groene paradijs getransformeerd

Hebzucht schildert de wereld in bloed en grijs

Een paradijs van tranen en stervende bladeren

Een portret van alle levenden, in een fragiel kader van de skeletbomen

Ik zie de laatste bruggen verdrinken

Er is geen weg terug naar huis

Als een geest zit ik hier in de modder

Op mijn eenzame strand van stille wanhoop

Geen woorden kunnen dit gevoel van nutteloosheid beschrijven

Ik adem de griezelige ochtendlucht in

Ik wacht op verlossing

Een moderne wereld heeft mijn groene paradijs getransformeerd

Nu is het een Eden van tranen en stervende bladeren

Hebzucht schildert de wereld in bloed en grijs

Een portret van alle levenden, in een fragiel kader van de skeletbomen

Ik zie de laatste bruggen verdrinken

Er is geen weg terug naar huis

Aan de bleke kust van mijn leegte

En nu weet ik dat er ook voor mij een enorme duisternis komt

En nu weet ik dat er een enorme duisternis op me afkomt...