Y si te vas - David DeMaria

Ahora vas y me dejas

Al compás del desamor

Con el alma entre abierta

Entre un maremoto de dolor

Ahora vas y me dejas por un laberinto

Del rencor huyes y me condenas

A una libertad sin ti

Donde ya no hay consuelo

Y si te vas y si te alejas de mi

Dale recuerdos a tu recuerdo sin fin

Y si te vas

Que alguien se apiade de ti

Que los tormentos vivan y dejen vivir

Vivan y dejen vivir

Tanta paz te lleves como calma me dejaste

Ahora vas y me dejas

Con ese compás del desamor

Quedara en tu conciencia

Que habré sido justo perdedor

Y si te vas y si te alejas de mi

Dale recuerdos a tu recuerdo sin fin

Y si te vas

Que alguien se apiade de ti

Que los tormentos vivan y dejen vivir

Solo me queda pedir perdón al sol

Por haberme dao la espalda

Por haberme dao la espalda

Solo me queda pedir perdón al sol

Por haberme dao la espalda

Preso de mis madrugadas

Y si te vas y si te alejas de mi

Dale recuerdos a tu recuerdo sin fin

Y si te vas

Que alguien se apiade de ti

Que los tormentos

Y si te vas y si te alejas de mi

Dale recuerdos a tu arrogancia sin fin

Y si te vas

Que alguien se apiade de mi

Que los tormentos

Vivan y dejen vivir

Vivan y dejen vivir

Tanta paz te lleves como calma me dejaste

Nu ga je en verlaat me

Op het ritme van liefdesverdriet

Met de ziel ertussen open

Tussen een vloedgolf van pijn

Nu ga je en verlaat me voor een labyrint

Je vlucht voor wrok en veroordeelt mij

Naar een vrijheid zonder jou

waar geen troost is

En als je weggaat en als je bij me wegloopt

Geef herinneringen aan je eindeloze geheugen

en als je gaat

iemand heb medelijden met je

Laat de kwellingen leven en laten leven

leven en laten leven

Je neemt evenveel rust als kalmte dat je me verliet

Nu ga je en verlaat me

Met dat kompas van liefdesverdriet

Het blijft in je geweten

Dat ik een eerlijke verliezer zal zijn geweest

En als je weggaat en als je bij me wegloopt

Geef herinneringen aan je eindeloze geheugen

en als je gaat

iemand heb medelijden met je

Laat de kwellingen leven en laten leven

Ik hoef alleen maar mijn excuses aan te bieden aan de zon

Voor het feit dat je me de rug toegekeerd hebt

Voor het feit dat je me de rug toegekeerd hebt

Ik hoef alleen maar mijn excuses aan te bieden aan de zon

Voor het feit dat je me de rug toegekeerd hebt

Gevangene van mijn vroege ochtenden

En als je weggaat en als je bij me wegloopt

Geef herinneringen aan je eindeloze geheugen

en als je gaat

iemand heb medelijden met je

dat de kwellingen

En als je weggaat en als je bij me wegloopt

Geef herinneringen aan je eindeloze arrogantie

en als je gaat

iemand heb medelijden met mij

dat de kwellingen

leven en laten leven

leven en laten leven

Je neemt evenveel rust als kalmte dat je me verliet