No sé qué darte más - David DeMaria

Voy contemplando el paso del tiempo

imaginando otro final

aquí sentado, soñando despierto

y resignadome a aceptar mi realidad,

mi injusta y fría realidad

y lloro por no entender nuestro lenguaje

ahora te digo que lloro,

por no saber todas sus claves

ESTRIBILLO

y no se que darte más

que este corazón que se consume y va sufriendo sin piedad

y no se que darte más

que todo este dolor,

que de mis venas aún no he logrado sacar

y a mis pulmones no los deja respirar

que me golpea y me hace ver la cruda realidad,

de vivir sin ti aún estando contigo, aún estando contigo

Estoy cansado de encerrarme en mi mismo,

y hoy mas que nunca necesito libertad, entender mi libertad

hoy mis sentidos,

andan todos perdidos,

y mis rleojes han dejado de girar,

no importa el tiempo si no estás

y lloro por no entender bien tus mensajes,

ahora te dio que lloro,

por no tener todas las llaves

ESTRIBILLO

y no se que darte más

que este corazón que se consume y va sufriendo sin piedad

y no se que darte más

que todo este dolor,

que de mis venas aún no he logrado sacar

y a mis pulmones no los deja respirar

que me golpea y me hace ver la cruda realidad,

de vivir sin ti

No se que darte más,

no se que darte más,

que la excusa y el motivo

lo profano, lo divino y la verdad

no se que darte más

no se que darte más,

que la pena del vencido

o el laurel de los que triunfan, al final

Padre nuestro que estás en el cielo,

ven a ayudarnos te echamos de menos

no se que darte más (bis)

Padre nuestro que estás en los cielos,

ven a ayudarnos te echamos de menos (bis)

no se que darte más

No se que darte más, más

Ik overweeg het verstrijken van de tijd

een ander einde bedenken

zit hier te dagdromen

en nam ontslag om mijn realiteit te accepteren,

mijn oneerlijke en koude realiteit

en ik huil omdat ik onze taal niet begrijp

nu zeg ik je dat ik huil,

omdat je niet al je wachtwoorden kent

REFREIN

en ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

dat dit hart dat verteerd is en lijdt zonder genade

en ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

dat al deze pijn,

die ik nog niet uit mijn aderen heb kunnen halen

en mijn longen laten ze niet ademen

dat me raakt en me de harde realiteit laat zien,

om te leven zonder dat je nog steeds bij je bent, nog steeds bij je bent

Ik ben het zat om mezelf in te sluiten

en vandaag meer dan ooit heb ik vrijheid nodig, om mijn vrijheid te begrijpen

vandaag mijn zintuigen,

ze zijn allemaal verloren,

en mijn horloges zijn gestopt met draaien,

ongeacht de tijd als je dat niet bent

en ik huil omdat ik je berichten niet goed begrijp,

nu vertelde hij je dat ik huil,

voor het niet hebben van alle sleutels

REFREIN

en ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

dat dit hart dat verteerd is en lijdt zonder genade

en ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

dat al deze pijn,

die ik nog niet uit mijn aderen heb kunnen halen

en mijn longen laten ze niet ademen

dat me raakt en me de harde realiteit laat zien,

om zonder jou te leven

Ik weet niet wat ik je nog meer moet geven,

Ik weet niet wat ik je nog meer moet geven,

dat het excuus en de reden

het profane, het goddelijke en de waarheid

Ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

Ik weet niet wat ik je nog meer moet geven,

dat de straf van de overwonnenen

of de laurier van degenen die slagen, uiteindelijk

Onze Vader die in de hemel zijt,

kom ons helpen we missen je

Ik weet niet wat ik je meer moet geven (bis)

Onze vader die in de hemel is,

kom ons helpen we missen je (bis)

Ik weet niet wat ik je nog meer moet geven

Ik weet niet wat ik je meer, meer moet geven