Melisa - David DeMaria

Melisa con su realidad perdió ya el miedo a los veranos

Ha aprendido a nadar salvaguardando sus encantos

Melisa y su fragilidad ahora es más fuerte ante la vida

Melisa con su realidad perdió ya el miedo a los veranos

Ha aprendido a nadar salvaguardando sus encantos

Melisa y su fragilidad ahora es más fuerte ante la vida

Desanudó las vendas de su herida

Nos hablamos sin voz, desnudando tal vez, la distancia y el tiempo

Lo llegaste a entender ya blindaste tu piel y ahora es libre tu corazón

Maquillaste tu esperanza

Te soñé, te encontré como aquel que encuentra su mitad

No tengas miedo que si no estás, me sentiré como un marinero

Sin la mar sin su velero

Con el pincel de la inquietud ha dibujado otros paisajes

Melisa ya no sueña con culpables

Lanzando una botella al mar

Con un mensaje indescifrable

Melisa ya no cree en segundas partes

Hablaremos sin voz, desnudando tal vez los caprichos del tiempo

No quisiste entender ya blindaste tu piel y ahora es libre tu corazón

Maquillaste tu esperanza

Te soñé, te encontré como aquel que encuentra su mitad

No tengas miedo que si no estás, me sentiré como un marinero

En la ciudad sin su velero

Te soñé, te encontré como aquel que encuentra su mitad

No tengas miedo que si no estás, me sentiré como un marinero

En la ciudad

Melisa es mi luz, Melisa en mi piel, la caricia deseada

Melisa eres tú, Melisa es mi fe, la sonrisa que me salva

Melisa

Melisa met haar realiteit is haar angst voor de zomers al kwijt

Hij heeft leren zwemmen om zijn charmes te beschermen

Melisa en haar kwetsbaarheid zijn nu sterker in het aangezicht van het leven

Melisa met haar realiteit is haar angst voor de zomers al kwijt

Hij heeft leren zwemmen om zijn charmes te beschermen

Melisa en haar kwetsbaarheid zijn nu sterker in het aangezicht van het leven

Hij maakte het verband los van zijn wond

We spreken elkaar zonder stem, uitkleden misschien, de afstand en de tijd

Je bent het gaan begrijpen en je hebt je huid beschermd en nu is je hart vrij

Je hebt je hoop verzonnen

Ik heb van je gedroomd, ik vond je zoals degene die zijn helft vindt

Wees niet bang dat als je er niet bent, ik me een matroos zal voelen

Zonder de zee zonder zijn zeilboot

Met de kwast van rusteloosheid heeft hij andere landschappen getekend

Melisa droomt niet langer van schuldig

Een fles in de zee gooien

Met een niet te ontcijferen boodschap

Melissa gelooft niet meer in tweede delen

We zullen spreken zonder stem, misschien om de grillen van de tijd uit te kleden

Je wilde het niet begrijpen, je hebt je huid al afgeschermd en nu is je hart vrij

Je hebt je hoop verzonnen

Ik heb van je gedroomd, ik vond je zoals degene die zijn helft vindt

Wees niet bang dat als je er niet bent, ik me een matroos zal voelen

In de stad zonder zijn zeilboot

Ik heb van je gedroomd, ik vond je zoals degene die zijn helft vindt

Wees niet bang dat als je er niet bent, ik me een matroos zal voelen

In de stad

Melisa is mijn licht, Melisa in mijn huid, de gewenste streling

Melisa ben jij, Melisa is mijn geloof, de glimlach die me redt

Balsem