Sin trampa ni cartón - David DeMaria

He meditado las palabras una noche mas,

esclavo del inmsonio y del dolor,

he recordado cada instante de esta tempestad,

sediento de encontrar la explicacion…

Lo sientes tu y lo siento yo,

hay un corazn latiendo herido…

Quien podra parar la puta cuenta atras,

quien sabra decir que no (aun creo en la emocin)

quien se comera su orgullo por salvarla,

quien dara prestigio a su valor,

sin trampa ni cartn…

Se que he entregado mas,

de lo que un hombre puede entregar,

al borde de la duda y la traicin…

y escribo frases sin palabras,

que no puedo ocultar,

que arrancan los silencios de mi voz…

Lo sufres tu y lo sufro yo,

tras la pasin llega el olvido…

Quien podra parar la puta cuenta atras…

Respirar, necesito respirar,

poder alcanzar la otra orilla de este mar…

despertar, aun no quiero despertar,

dejame soar, que consiga detener la cuenta…

Quien podra parar la puta cuenta atras…

Quien se lava aqui las manos por pudor,

Donde esta la fuerza de la unin, (aun creo en la emocin)

quien puede vivir mintiendo al corazn,

dime quien no ha llorado por amor,

sintiendo una cancin…

Ik heb de woorden nog een nacht gemediteerd,

slaaf van slapeloosheid en pijn,

Ik heb me elk moment van deze storm herinnerd,

dorstig naar de verklaring...

Jij voelt het en ik voel het,

er klopt een hart gewond...

Wie kan het aftellen stoppen?

wie zou weten hoe hij nee moet zeggen (ik geloof nog steeds in emotie)

die zijn trots zou opeten om haar te redden,

die zijn waarde prestige zal geven,

zonder bedrog of karton…

Ik weet dat ik meer heb gegeven,

van wat een man kan leveren,

op de rand van twijfel en verraad...

en ik schrijf zinnen zonder woorden,

dat ik niet kan verbergen

die de stiltes van mijn stem beginnen...

Jij lijdt het en ik lijd het,

na passie komt vergetelheid...

Wie kan het aftellen stoppen...

Adem, ik moet ademen

om de andere oever van deze zee te kunnen bereiken...

wakker worden, ik wil nog steeds niet wakker worden,

laat me dromen, laat me het account stoppen...

Wie kan het aftellen stoppen...

Wie wast hier zijn handen uit bescheidenheid,

Waar is de kracht van de unie, (ik geloof nog steeds in emotie)

wie kan liegen tegen het hart,

vertel me wie niet om liefde heeft gehuild,

een liedje voelen...