Amo sin decir te quiero - David DeMaria

El viento frío del norte

alumbra mis despertares

aunque no encuentre mi lugar

perdido en mil horizontes

sumando triunfos y errores

termino y vuelvo a empezar

Noches que se hacen días

caricias que he cambiado por melodías

y gritan tu nombre

Dulce melancolía,

es el sabor amargo de mi alegría

la vida que quiero es la que elegí

ESTRIBILLO

Amo sin decir te quiero,

por mis miedos

nunca aprenderé a vivir sin ti

amo y muero sin remedio

aunque lo intento

no es mi culpa haber nacido así

El viento frío del norte

abrigará mi corazón, mi débil corazón un hombre nunca se esconde,

si ha sido fiel a su alma,

un hombre pide perdón

Noches que se hacen días

caricias que he cambiado por melodias

y gritan tu nombre

siempre gritan tu nombre

dulce melancolía,

es el sabor amargo de mi alegría

si curas mi herida,

seré tu aprendiz

ESTRIBILLO

Amo sin decir te quiero,

por mis miedos

nunca aprenderé a vivir sin ti

amo y muero sin remedio

aunque lo intento

no es mi culpa haber nacido así

Si volviera a nacer,

sería para amarte otra vez,

aquí, en el umbral de tus sentidos

Si volviera a nacer

sería para huir junto a tí,

los dos camino de un solo destino

ESTRIBILLO

Amo sin decir te quiero,

por mis miedos

nunca aprenderé a vivir sin ti

amo y muero sin remedio

aunque lo intento

no es mi culpa haber nacido así, así

Haber nacido así

De koude noordenwind

verlicht mijn ontwaken

Zelfs als ik mijn plek niet vind

verloren in duizend horizonten

triomfen en fouten toevoegen

Ik ben klaar en ik begin opnieuw

nachten die dagen worden

liefkozingen die ik heb ingeruild voor melodieën

en ze schreeuwen je naam

zoete melancholie,

is de bittere smaak van mijn geluk

het leven dat ik wil is het leven dat ik heb gekozen

REFREIN

Ik heb lief zonder te zeggen dat ik van je hou,

voor mijn angsten

Ik zal nooit leren leven zonder jou

Ik heb lief en sterf zonder remedie

ook al probeer ik

Het is niet mijn schuld dat ik zo geboren ben

De koude noordenwind

zal mijn hart verwarmen, mijn zwak hart dat een man nooit verbergt,

als je trouw bent geweest aan je ziel,

een man verontschuldigt zich

nachten die dagen worden

liefkozingen die ik heb verwisseld voor melodieën

en ze schreeuwen je naam

ze schreeuwen altijd je naam

zoete melancholie,

is de bittere smaak van mijn geluk

als je mijn wond geneest,

Ik zal je leerling zijn

REFREIN

Ik heb lief zonder te zeggen dat ik van je hou,

voor mijn angsten

Ik zal nooit leren leven zonder jou

Ik heb lief en sterf zonder remedie

ook al probeer ik

Het is niet mijn schuld dat ik zo geboren ben

Als ik opnieuw geboren zou worden,

zou zijn om weer van je te houden,

hier, op de drempel van je zintuigen

Als ik opnieuw geboren zou worden

het zou zijn om met jou weg te rennen,

de twee paden van een enkele bestemming

REFREIN

Ik heb lief zonder te zeggen dat ik van je hou,

voor mijn angsten

Ik zal nooit leren leven zonder jou

Ik heb lief en sterf zonder remedie

ook al probeer ik

Het is niet mijn schuld dat ik zo geboren ben, zo

zo geboren worden