The Journey - Dan Smith

It’s us against the cars, man

They can bloody well avoid us,

Down those narrow leafy roads,

Which seem deserted just for us.

We’ll charge on down the hill

With gravity on our side,

As it carries us away,

You’ll take me along for the ride.

The ride,

ride,

The ride,

The ride.

I, I, I,

I can’t see the world around me now,

I can’t tell the wood from the trees,

But I hear you by my side.

And there’s darkness all around me now,

I can’t feel nothing but the breeze,

But you’re with me for the ride,

The ride.

So we’ll head on through the common,

Leaving empty drinks behind,

Going blindly through the darkness,

Then I’ll part for the first time.

It’s the first of summer evenings,

Of taking drinks outside,

Of the grass between my fingers,

With you sitting beside,

Side, side.

Beside,

Beside,

Beside,

Beside,

I, I, I, I, I, I, I,

I can’t see the world around me now,

I can’t tell the wood from the trees,

But I hear you by my side.

And there’s darkness all around me now,

I can’t feel nothing but the breeze,

But you’re with me for the ride.

The ride,

The ride,

The ride,

I, I, I, I, I, I, I,

I can’t see the world around me now,

I can’t feel nothing but the breeze,

But I’m with you for the ride.

And it’s darkness all around me now,

I can’t see nothing but the trees,

But I’m with you for the ride.

I’m riding right beside,

Beside,

Beside.

Wij zijn tegen de auto's, man

Ze kunnen ons verdomme vermijden,

Langs die smalle, lommerrijke wegen,

Die alleen voor ons verlaten lijken.

We laden de heuvel af

Met de zwaartekracht aan onze kant,

Terwijl het ons meevoert,

Je neemt me mee voor de rit.

De rit,

rijden,

De rit,

De rit.

ik, ik, ik,

Ik kan de wereld om me heen nu niet zien,

Ik kan het bos niet van de bomen onderscheiden,

Maar ik hoor je aan mijn zijde.

En er is nu overal duisternis om me heen,

Ik kan niets anders voelen dan de bries,

Maar je bent bij me voor de rit,

De rit.

Dus we gaan verder via de gemeenschappelijke,

Lege drankjes achterlatend,

Blindelings door de duisternis gaan,

Dan ga ik voor het eerst uit elkaar.

Het is de eerste van de zomeravonden,

Van buiten drinken,

Van het gras tussen mijn vingers,

Met jou naast je zitten,

Kant, kant.

Daarnaast,

Daarnaast,

Daarnaast,

Daarnaast,

ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik,

Ik kan de wereld om me heen nu niet zien,

Ik kan het bos niet van de bomen onderscheiden,

Maar ik hoor je aan mijn zijde.

En er is nu overal duisternis om me heen,

Ik kan niets anders voelen dan de bries,

Maar je bent bij me voor de rit.

De rit,

De rit,

De rit,

ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik,

Ik kan de wereld om me heen nu niet zien,

Ik kan niets anders voelen dan de bries,

Maar ik ben bij je voor de rit.

En het is nu overal om me heen duisternis,

Ik kan niets anders zien dan de bomen,

Maar ik ben bij je voor de rit.

ik rijd ernaast,

Daarnaast,

Daarnaast.