Falling in love with glaciers - Listener, Dan Smith

I met a shell of a mountain who knew she was finished

Claimed she grew up from a grain of sand

With every year wider she bloomed a little bit longer

To the roof of the sky with outstretched hands

She made friends with the sun, shared enemies with no one

Counted weeks like she should of counted days

And swallowed handfuls of night so she could sleep tight

And turn her thoughts from its stone cold ways

And this was the beginning, the start of the ending

You can’t die from a broken heart

But from the time the sun rose

To the space where it fell away

She would love, and it wouldn’t take part

And every every day she would echo echo

In every single way she should let go let go But it had her in its sights cupids icy arrows

But so, so what

So she caught every one with her heart like it was her duty

It walked the wrong wrong way down her one way plan

She was surrounded by forests, rivers and beauty

Until that glacier froze over the land

And so she blamed herself hated her wealth

She was born at too young of an age

And every night her dreams were touched by witches fingers

Until her heart was caged.

With every morning spent not caring if she cares or not

Sleeping in the melt and mud, waiting for the earth to rot

Burying herself alive she scrapes the hole that it left open

Empty as her very heart, that mountain was all broken

All broken, that mountain was all broken

Now I can see that her

Her blood’s red and she’s got feelings

And they always get spilled both without thinking

Without thinking, without thinking,

Without thinking, I can see that her

Her blood’s red and she’s got feelings

And they always get spilled both without thinking

Without thinking, they weren’t thinking,

Without thinking, I can see that her

Her blood’s red and she’s got feelings

And they always get spilled both without thinking

Without thinking, I wasn’t thinking,

Without thinking, I can see that our

Our blood’s red and we got feelings

And we always spill both bloods without thinking

Without thinking, what were we thinking,

We weren’t thinking, what were we thinking of

Ik ontmoette een schelp van een berg die wist dat ze klaar was

Beweerde dat ze opgroeide uit een zandkorrel

Met elk jaar breder bloeide ze een beetje langer

Naar het dak van de hemel met uitgestrekte handen

Ze maakte vrienden met de zon, deelde vijanden met niemand

Getelde weken zoals ze zou moeten van getelde dagen

En slikte handenvol nacht zodat ze lekker kon slapen

En wend haar gedachten af ​​van zijn steenkoude wegen

En dit was het begin, het begin van het einde

Je kunt niet doodgaan aan een gebroken hart

Maar vanaf het moment dat de zon opkwam

Naar de ruimte waar het wegviel

Ze zou het geweldig vinden, en het zou niet meedoen

En elke dag zou ze echo echo

Op elke manier zou ze moeten loslaten, loslaten, maar het had haar in het vizier cupido's ijzige pijlen

Maar zo, dus wat?

Dus ze ving iedereen met haar hart alsof het haar plicht was

Het liep de verkeerde verkeerde kant op volgens haar eenrichtingsplan

Ze was omringd door bossen, rivieren en schoonheid

Tot die gletsjer over het land bevroor

En dus gaf ze zichzelf de schuld dat ze haar rijkdom haatte

Ze is op te jonge leeftijd geboren

En elke nacht werden haar dromen aangeraakt door heksenvingers

Tot haar hart in een kooi zat.

Met elke ochtend besteed aan het niet schelen of ze erom geeft of niet

Slapen in de smelt en modder, wachtend tot de aarde verrot

Terwijl ze zichzelf levend begraaft, schraapt ze het gat dat het openliet

Zo leeg als haar hart, die berg was helemaal gebroken

Helemaal kapot, die berg was helemaal kapot

Nu zie ik dat haar

Haar bloed is rood en ze heeft gevoelens

En ze worden altijd allebei gemorst zonder na te denken

Zonder na te denken, zonder na te denken,

Zonder na te denken, zie ik dat haar

Haar bloed is rood en ze heeft gevoelens

En ze worden altijd allebei gemorst zonder na te denken

Zonder na te denken, dachten ze niet,

Zonder na te denken, zie ik dat haar

Haar bloed is rood en ze heeft gevoelens

En ze worden altijd allebei gemorst zonder na te denken

Zonder na te denken, dacht ik niet,

Zonder na te denken, zie ik dat onze

Ons bloed is rood en we hebben gevoelens

En we vergieten altijd beide bloed zonder na te denken

Zonder na te denken, wat dachten we,

We dachten niet, waar dachten we aan?