Schöne Wahrheit - Curse, Chima

Schöne Wahrheit, ich such nach dir

Such im Himmel und hinter’m Meer

Zeig mir’n bisschen so’ne Richtung wohin

Schöne Wahrheit, ich brauch dich hier

Bevor ich mich im Nirgendwo verlier

Sag mir wohin, wohin, wohin, wohin muss ich sehen

Ich hör sie sagen «Curse, alles ist gut»

Ich hör mich selber sagen «alles ist gut»

Aber trotzdem ist manchmal alles nur Wut

Auf mich selbst für mangelnden Mut

So zu sein wie ich bin, statt sein wie ich kann, das ist nicht genug

Schraub Erwartungen hoch an mich, die ich weiss erreichen zu können

Doch der Weg zum Himmel führt meist durch die Hölle

Ich seh mich sterben wie Helden in alten Sagen

Bis alle sagen «der ist weg», doch ich bin nur versteckt

Innerlich zugedeckt unter Dreck

Wo gehobelt wird, da fallen Späne

Wo die Hoffnung ist, da fallen Tränen

Da wo Erwartung ist, fallen grosse Pläne

Ich rahm mir manchmal mein Bild, bevor ich es male

Ich hab den Raum, hab die Zeit und das Werk hat bereits nen Namen

Doch noch ist kein Pinselstrich auf Papier, ich seh es in mir

Doch so vage, dass es zu äussern zu wagen äusserst blockiert

Ich red kompliziert weil ich kompliziert bin und kompliziert denk

Und mich häufig als Konsequenz in meinem Kopf verrenn und verrenk

Ich hab keine Angst vor der Welt, doch ich weiss oft nicht, was mich hält

Irgendwie hab ich keine Zweifel, doch zweifel ich an mir selbst

Alle guten Vorsätze sprech ich hinaus und setz sie in Sätze

Die Ziele sind alle gross, meine Vorbereitung perfekt

Die Route gesteckt, Koffer gepackt, mein Lebwohl gesagt

Ich hab reserviert, wo ich hin will, Respekt für was ich verlass

Ich hab grüne Welle ins Blaue hinein, ich weiss ich bin frei

Doch wenn alles so klar ist:

Warum verzweifel ich dann dabei?

Ich schreib mir Dinge von der Seele, Dinge von meiner Seele

Musik ist wie Therapie für Gesunde, die sich selbst quälen

Ich weiss alles kann ich selbst wählen, wie schön paradox

Denn je mehr der Freiheit ich hab, desto schwerer wird mir mein Kopf

Wenn man sieht, dass es niemand gibt, der nur irgendwas für dich macht

Reisst es Grenzen ein, doch belegt dich zugleich mit immenser Last

Da gibt’s niemand mehr, der Verantwortung hat für das, was passiert

Und egal, auch wenn Schlechtes kommt, die Verantwortung liegt bei dir

Ich würde gern mein Schicksal erleben, in fremden Händen gelegen

Dann hätt ich Halt und ein Wesen, um Schuld auf es abzulegen

Doch bin ich halt zu belesen, mein Wissen lässt es nicht zu

Zu erlauben, den Halt im Glauben zu suchen wär Selbstbetrug

Es ist alles so doppelschneidig und wie man’s wendet, es blutet

Versuch ist Unsinn, es gibt nur die Tat, aber die versuch ich

Ich dreh mich im Kreis, mein Geist ist zu schnell für mein eigenes Wohl

Ich wär manchmal gerne kurz hohl, um mich vor mir selbst zu erholen

Ich mach Sport, ich geh in die Stille, ich sauf mich voll, ich geh fressen

Um alles zu kompensieren, was mein Hirn sonst droht zu zerheckseln

Der Meister der alten Kunst der Verdrängung, bitte Verbeugung

Und sie stehen vor dem achten Dan der Kampfkünste der Selbstverleugnung

Die Schule basiert auf Täuschung, alles easy wenn’s läuft

Und Riesenkollaps des Kartenhaus Schlosses kaum kommt Enttäuschung

Erwartung ist meine Geisel, mein Fluch und zugleich mein Segen

Der letzte Satz muss die Lösung sein, ich streich ihn deswegen

Mooie waarheid, ik ben op zoek naar jou

Zoek in de lucht en achter de zee

Laat me een beetje een richting zien waar ik heen moet

Mooie waarheid, ik heb je hier nodig

Voordat ik mezelf nergens in verlies

Vertel me waar, waar, waar, waar moet ik kijken

Ik hoor ze zeggen "Vloek, alles is in orde"

Ik hoor mezelf zeggen "alles is in orde"

Maar soms is het allemaal gewoon woede

Op mezelf wegens gebrek aan moed

Zijn zoals ik ben in plaats van te zijn zoals ik kan is niet genoeg

Stel hoge verwachtingen van mezelf waarvan ik weet dat ik ze kan bereiken

Maar de weg naar de hemel leidt meestal door de hel

Ik zie mezelf sterven als helden in oude sagen

Tot iedereen zegt "hij is weg", maar ik verstop me gewoon

Binnen bedekt onder vuil

Waar hout wordt gekapt, moeten splinters vallen

Waar hoop is, zijn tranen

Waar verwachting is, worden grote plannen gemaakt

Ik kadreer mijn foto soms in voordat ik hem schilder

Ik heb de ruimte, ik heb de tijd en het werk heeft al een naam

Maar er is nog steeds geen penseelstreek op papier, ik zie het in mezelf

Maar zo vaag dat het extreem moeilijk is om het uit te spreken

Ik praat ingewikkeld omdat ik ingewikkeld ben en ik denk ingewikkeld

En daardoor loop ik vaak vast in mijn hoofd

Ik ben niet bang voor de wereld, maar ik weet vaak niet wat me tegenhoudt

Op de een of andere manier heb ik geen twijfels, maar ik twijfel aan mezelf

Ik spreek alle goede voornemens uit en zet ze in zinnen

De doelen zijn allemaal groot, mijn voorbereiding perfect

De route uitstippelen, mijn koffer gepakt, afscheid genomen

Ik heb gereserveerd waar ik heen ga, respect voor wat ik vertrek

Ik heb een groene golf in het blauw, ik weet dat ik vrij ben

Maar als alles zo duidelijk is:

Waarom wanhoop ik dan?

Ik schrijf dingen vanuit mijn ziel, dingen vanuit mijn ziel

Muziek is als therapie voor gezonde mensen die zichzelf martelen

Ik weet dat ik alles zelf kan kiezen, wat leuk een paradox

Want hoe meer vrijheid ik heb, hoe zwaarder mijn hoofd wordt

Als je ziet dat er niemand is die alleen maar iets voor jou doet

Het haalt grenzen weg, maar plaatst je tegelijkertijd onder een enorme last

Er is niemand meer die verantwoordelijk is voor wat er gebeurt

En het maakt niet uit, zelfs als er slechte dingen komen, de verantwoordelijkheid is van jou

Ik zou graag mijn lot in de handen van iemand anders zien

Dan zou ik steun en een wezen hebben om het de schuld te geven

Maar ik ben gewoon te goed gelezen, mijn kennis laat het niet toe

Iemand toestaan ​​steun te zoeken in geloof zou zelfbedrog zijn

Het is allemaal zo tweesnijdend en hoe je het ook bekijkt, het bloedt

Proberen is onzin, er is alleen actie, maar ik probeer

Ik draai in cirkels, mijn geest is te snel voor mijn eigen bestwil

Soms zou ik even leeg willen zijn om bij te komen van mezelf

Ik sport, ik ga de stilte in, ik word dronken, ik eet

Ter compensatie van alles wat anders mijn hersenen dreigt te verscheuren

Meester van de oude kunst van onderdrukking, buig alstublieft

En ze staan ​​voor de achtste dan van de vechtsporten van zelfverloochening

De school is gebaseerd op bedrog, alles is makkelijk als het goed gaat

En enorme ineenstorting van het kaartenhuis slot komt nauwelijks tot teleurstelling

Verwachting is mijn gijzelaar, mijn vloek en tegelijkertijd mijn zegen

De laatste zin moet het antwoord zijn, dus ik streep het door