The Ballad Of The Pale Christ - Current 93

On bended knees we pray for war, a blade draws blood but often tarnishes

Through blazing eyes I see new sunsets, sky now breaking different shades of red

We pray for blades, ablazing locusts call for wars to wet the earth

To cover the world in black and bracken, flaming stubble with church bell

battles

And then I lie in the arms of a smiling girl who prays to Christ and the pale

queens mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

When did I stand before I touched the shadows of this life that touch the dark

and dream of ice

An endless winter in this dogday-age, I kiss the cross but dream of wars

A bagatelle for a massacre or wars of fire were build to last

Old men die and stone will turn to stone

And then I kiss the mouth of a smiling girl who calls on Christ and the pale

queens mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Immaculate heart of immaculate love a tawdry scarecrow for a tarnished crown

His five wounds bleed but only on his throne, his toothless smile cuts wide

across his face

And then I kiss the mouth of a smiling girl who calls on Christ and the pale

queens mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

And what shall I receive a little drum to beat when I march with scorched

earth’s steps

A rocking horse for a little warrior to trample around and down from fields of rape

An alabaster doll for the little maid while she waxes and wanes through the

blood of the moon

And camouflaged smocks for the purest of pure, a masculine mark,

and the flag of their shame

And I kiss the lips of the smiling girl who calls on Christ and the pale queens

mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

And where shall I go back there and back, furthest and far, to the edge of the

shore

The snow falls thick his mantle of strength descends with a winter on those in his service

The snow is the winner

Message of winter, your hope shall be crushed

The lightflame grows dimmer

Child’s laughter ceases on a front with no ending

Within words with no meaning

Child’s laughter sickens

Child’s fever rages

Smouldering pages

Inquisition!

And I die in the arms of a smiling girl who prays to Christ and the pale queens

mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Mighty in sorrow

Op gebogen knieën bidden we om oorlog, een mes trekt bloed maar verkleurt vaak

Door brandende ogen zie ik nieuwe zonsondergangen, lucht die nu verschillende tinten rood doorbreekt

We bidden om messen, brandende sprinkhanen vragen om oorlogen om de aarde nat te maken

Om de wereld te bedekken in zwart en varens, vlammende stoppels met kerkklok

gevechten

En dan lig ik in de armen van een lachend meisje dat bidt tot Christus en de bleke

koninginnen machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Wanneer stond ik voordat ik de schaduwen van dit leven aanraakte die het donker raken?

en droom van ijs

Een eindeloze winter in deze hondentijd, ik kus het kruis maar droom van oorlogen

Een bagatelle voor een bloedbad of vuuroorlogen werd gebouwd om lang mee te gaan

Oude mannen sterven en steen zal steen worden

En dan kus ik de mond van een lachend meisje dat Christus en de bleke aanroept

koninginnen machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Onbevlekt hart van onbevlekte liefde een smakeloze vogelverschrikker voor een bezoedelde kroon

Zijn vijf wonden bloeden, maar alleen op zijn troon, zijn tandeloze glimlach snijdt breed

over zijn gezicht

En dan kus ik de mond van een lachend meisje dat Christus en de bleke aanroept

koninginnen machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

En wat zal ik een kleine trom ontvangen om te slaan als ik met verschroeide marcheer?

aardse stappen

Een hobbelpaard voor een kleine krijger om van verkrachtingsvelden heen en weer te lopen

Een albasten pop voor de kleine meid terwijl ze door de

bloed van de maan

En gecamoufleerde rokken voor het puurste, een mannelijk teken,

en de vlag van hun schande

En ik kus de lippen van het lachende meisje dat Christus en de bleke koninginnen aanroept

machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

En waar zal ik heen en terug gaan, het verst en verste, naar de rand van de?

oever

De sneeuw valt dik zijn mantel van kracht daalt af met een winter op degenen in zijn dienst

De sneeuw is de winnaar

Boodschap van de winter, je hoop zal verpletterd worden

De lichtvlam wordt zwakker

Het gelach van het kind stopt op een front zonder einde

In woorden zonder betekenis

Het gelach van kinderen wordt ziek

Kinderkoorts woedt

Smeulende pagina's

Inquisitie!

En ik sterf in de armen van een lachend meisje dat bidt tot Christus en de bleke koninginnen

machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet

Machtig in verdriet