Mariah - Confronto

Muitos por ela passaram, se foram, lembranças ficaram

Nasceram, cresceram, choraram, sonharam, viveram, mataram

Fizeram dela os seus caminhos, construíram nela os seus espaços

Mariah que muitos viu sofrer e sorrir a cada amanhecer

Mariah

Sentiu gelar o sangue mais quente com a queda do corpo mais forte

A doce lágrima da mãe, o áspero afago da morte

Mariah

Infértil solo, estéreis sementes, onde o ódio nasce do amor inocente

É tudo que se tem, quando lhe foi negado

Acolhendo os poderosos, abrigando os mais fracos

Era caco, pedras, mato, sem asfalto, casas, vilas, sobrados

Água negra, vala!

Terra da escoria, estrada para o nada, a mais pobre morada

Uma entre muitas que se mantém esquecidas

Entre esquinas, casas, avenidas

Flores, lixo e famílias

Ainda sofrida, rua Mariah!

Mariah

Velen gingen er doorheen, gingen weg, herinneringen bleven

Geboren, getogen, gehuild, gedroomd, geleefd, gedood

Ze maakten er hun paden van, bouwden er hun ruimtes in

Mariah die velen elke ochtend zagen lijden en glimlachen

Mariah

Hij voelde het warmere bloed bevriezen toen het sterkere lichaam viel

De zoete traan van de moeder, de ruwe streling van de dood

Mariah

Onvruchtbare grond, steriele zaden, waar haat wordt geboren uit onschuldige liefde

Het is alles wat je hebt, toen je werd geweigerd

De machtigen verwelkomen, de zwaksten beschermen

Het waren scherven, stenen, onkruid, geen asfalt, huizen, dorpen, herenhuizen

Zwart water, sloot!

Land van slakken, weg naar niets, de armste woonplaats

Een van de vele die vergeten blijven

Tussen hoeken, huizen, lanen

Bloemen, afval en gezinnen

Nog steeds aan het lijden, Mariah Street!

Mariah