Testament - Columbine

J’suis dans la guérilla, au milieu

Du combat dans l’anonymat, j’veux vie heureuse

Il n’y a qu’une place sur l’estrade, oublie les dieux

Dans ma révérence finale, j’ai vu tes yeux

J’suis en mission

Sauve la famille sans poser d’questions

Depuis qu’j’suis p’tit, on m’met la pression

Les pupilles noires et pleines d’ambitions

Sur testament, je léguerai millions

Sauve la famille sans poser questions

Sur testament, je léguerai millions

Les pupilles noires, lunettes de précision

Les mains sur le grillage, la tête dans les nuages

J’comprends tous les rouages d’la Terre et son pillage

Du sang dans mon sillage, colère sur les visages, m’efface dans le mirage

Depuis les toits, j’ai vue sur les cités d’or, prisonnier du dedans et du dehors

J’ai rêvé en animé, j’ai vu des morts, j’prépare des plans machiavéliques

pendant qu’ils dorment

Oublie-moi, j’suis qu’un souvenir de l’Histoire, mon empire, construit sous les

ruines ou les rails

Tous les rois aiment la tragédie et nous voir batailler pour payer l’loyer tous

les mois

J’voulais être un artiste, j’suis la fierté d’la famille

Si tout l’monde joue pour la 'rrari, qui va gagner la partie?

J’suis en mission

Sauve la famille sans poser d’questions

Depuis qu’j’suis p’tit, on m’met la pression

Les pupilles noires et pleines d’ambitions

Sur testament, je léguerai millions

Sauve la famille sans poser questions

Sur testament, je léguerai millions

Les pupilles noires, lunettes de précision

La pluie ravage les champs de blé, j’suis prosterné d’vant le capitalisme

Dans les tours, enchaînés, mains dans la boue et nos cœurs se salissent

Hey, perdus dans la ville, affamés comme crocodiles

On joue les chasseurs de primes, j’me suis sauvé dans la rime

Toujours dans l’four sans la clim', sur les nerfs pendant la crise

J’les aperçois dans la grisaille

J’veux pas louper d'épisodes, dans le noir, je mijote

Le cortège dans le viseur, j’veux débusquer les tireurs

Au paradis, j’atterris, à mes risques et périls

Si sur le chemin, je péris, je renaîtrai comme Kenny

J’suis dans la guérilla, au milieu

Du combat dans l’anonymat, j’veux vie heureuse

Il n’y a qu’une place sur l’estrade, oublie les dieux

Dans ma révérence finale, j’ai vu tes yeux

J’suis en mission

Sauve la famille sans poser d’questions

Depuis qu’j’suis p’tit, on m’met la pression

Les pupilles noires et pleines d’ambitions

Sur testament, je léguerai millions

Sauve la famille sans poser questions

Sur testament, je léguerai millions

Les pupilles noires, lunettes de précision

Ik zit in de guerrilla, in het midden

Van het gevecht in anonimiteit, ik wil een gelukkig leven

Er is maar één plek op het podium, vergeet de goden

In mijn laatste buiging, zag ik je ogen

Ik ben op een missie

Red de familie geen vragen gesteld

Sinds ik klein was, ben ik onder druk gezet

Leerlingen zwart en vol ambities

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Red de familie geen vragen gesteld

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Zwarte pupillen, precisiebril

Handen op het hek, hoofd in de wolken

Ik begrijp alle radertjes van de aarde en haar plundering

Bloed in mijn kielzog, woede op gezichten, vervagen in luchtspiegeling

Vanaf de daken zag ik de steden van goud, gevangenen van binnen en van buiten

Ik droomde in anime, ik zag dode mensen, ik bereid machiavellistische plannen voor

terwijl ze slapen

Vergeet me, ik ben slechts een herinnering aan de geschiedenis, mijn rijk, gebouwd onder de

ruïnes of de rails

Alle koningen houden van tragedie en zien ons vechten om de huur te betalen

de maanden

Ik wilde artiest worden, ik ben de trots van de familie

Als iedereen voor de 'rrari speelt, wie wint dan het spel?

Ik ben op een missie

Red de familie geen vragen gesteld

Sinds ik klein was, ben ik onder druk gezet

Leerlingen zwart en vol ambities

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Red de familie geen vragen gesteld

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Zwarte pupillen, precisiebril

De regen verwoest de korenvelden, ik lig op de grond voor het kapitalisme

In de torens, geketend, handen in de modder en onze harten worden vuil

Hé, verdwaald in de stad, hongerig als krokodillen

We spelen premiejagers, ik ontsnapte in rijm

Altijd in de oven zonder airco, op de zenuwen tijdens de crisis

Ik zie ze in het grijs

Ik wil geen afleveringen missen, in het donker sudder ik

De processie in de zoeker, ik wil de schutters wegspoelen

In het paradijs land ik, op eigen risico

Als ik onderweg omkom, zal ik herboren worden zoals Kenny

Ik zit in de guerrilla, in het midden

Van het gevecht in anonimiteit, ik wil een gelukkig leven

Er is maar één plek op het podium, vergeet de goden

In mijn laatste buiging, zag ik je ogen

Ik ben op een missie

Red de familie geen vragen gesteld

Sinds ik klein was, ben ik onder druk gezet

Leerlingen zwart en vol ambities

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Red de familie geen vragen gesteld

Op wil, zal ik miljoenen nalaten

Zwarte pupillen, precisiebril