Mandragore - Columbine, Foda C

J’ai une certaine fascination pour les hochements de tête

Bouche bée, mon cerveau est en hibernation depuis des décennies

Les papillons me réjouissent ils sont si colorés

À l’orée de la nuit j’ai souvent peur que le jour ne revienne pas

En phase sénile, je ne demande rien mais on m’injecte la morphine

Je caresse les nuages de passion

Le fruit, de mon imagination n’est pas mûr

Armure en pétales de rose pour protéger ma douce peau

Je suis un enfant de la lune qui n’est pas malade

Si j’utilise ma lame c’est contre moi, l’autre moi

Celui qui quelques fois me fait pleurer

Ma tête hésite sans cesse entre la gauche et la droite

À gauche j’entends des voix, à droite j’ai des fantasmes

J’entasse un par un de petits cailloux que chaque matin je ramasse

C’est un peu comme une famille que chaque matin j’agrandis

J’ai grandi ici, donc maintenant elle est très grande

Six, six, six, affiche la calculatrice (Mandragore)

Je n’choisis pas mes vêtements mais je choisis la mort de mon institutrice

(Foda, Foda, Foda)

J'écris sur les murs car je n’ai plus de place dans mon cahier

J’ai caché un couteau à beurre sous mon oreiller

La pauvreté, quelle punition cruelle

J’me venge sur les souris dans les ruelles de mon esprit (de mon esprit)

J’ai lu beaucoup trop de livres, j’en ai des vomissements littéraires

J’déambule comme un mort dans le lotissement, comme un somnambule dans le

cimetière

J’discute avec mon ordinateur (mon ordinateur)

Le proviseur m’a dans l’collimateur (dans l’collimateur)

Mon animal de compagnie effraie mes camarades de classe

Fuck la DDASS

J’ai caché mon grimoire dans mon coffre à jouet

Ma mère m’abandonne comme un naufragé

Bientôt orphelin, inch’Allah

Vilain garnement, j’ai échangé ma maman contre mon internement (-ment, -ment)

J’ai échangé ma maman contre mon internement

J’ai échangé ma maman contre mon internement

Hermione Granger: La Mandragore, ou Mandragora, est utilisée pour ramener ceux

qui ont été pétrifiés à leur état d’origine.

Elle est aussi très dangereuse:

le cri de la Mandragore est mortel pour quiconque l’entend

Pomona Chourave: Vu que nos Mandragores ne sont encore que de très jeunes

plants, leurs cris ne pourront pas vous tuer, mais ils peuvent vous assommer

pour plusieurs heures.

C’est pourquoi vous avez tous une paire de

cache-oreilles pour vous en protéger

La savane de mon propre mal

J’me noie dans mon bol de céréales

Un cimetière de cartables

Nous sommes des figurines de sable

Des filaments de bave entre nos lèvres

J’ai menti à mes propres rêves

J’ai tué le verbe

Les mots dans un cercueil de parenthèses

Mon cœur n'était qu’une prothèse

J’t’embrasse après qu’tu m’aies sucé

Ton amour pour moi je l’ai usé

Tu as peur, du sang sur les écouteurs

Des miettes de pain, des miettes d’argent

Des regards sur moi, indifférents

J’les pardonne tous, et toutes

Les hommes seuls, et les femmes seules

J’ai prédit mon avenir dans une flaque de mollards

Prisonnier dans l’ordinateur

L’amour est un oiseau migrateur

Une horde de colombes s’abattra sur ton lycée

J’entends le sifflet des oiseaux auto-tunés

Les tornades feront voler les liasses de billets

J’ai kidnappé l’espoir

J’ai demandé la rançon au désespoir

Des scénarios déchirés, des enfants qui ne se reverront jamais Des enfants qui

auraient du se suicider

Des destinées qui ne se sont pas dessinées

Des relations qui ne se sont pas décidées

Ik heb een zekere fascinatie voor knikken

Sprakeloos, mijn brein is al tientallen jaren in winterslaap

Vlinders maken me blij, ze zijn zo kleurrijk

Op de rand van de nacht ben ik vaak bang dat de dag niet zal komen

In de seniele fase vraag ik niets, maar ze injecteren me met morfine

Ik streel de wolken van passie

De vrucht, van mijn verbeelding is niet rijp

Harnas van rozenblaadjes om mijn zachte huid te beschermen

Ik ben een kind van de maan die niet ziek is

Als ik mijn mes gebruik, is het tegen mij, de andere tegen mij

Degene die me soms aan het huilen maakt

Mijn hoofd twijfelt constant tussen links en rechts

Links hoor ik stemmen, rechts heb ik fantasieën

Ik stapel een voor een kleine steentjes op die ik elke ochtend opraap

Het is een beetje als een familie die ik elke ochtend groei

Ik ben hier opgegroeid, dus nu is ze erg lang

Zes, zes, zes, geef de rekenmachine weer (Mandrake)

Ik kies mijn kleding niet, maar ik kies de dood van mijn leraar

(Fuda, Foda, Foda)

Ik schrijf op de muren omdat ik geen ruimte meer heb in mijn notitieboekje

Ik verborg een botermes onder mijn kussen

Armoede, wat een wrede straf

Ik neem wraak op de muizen in de steegjes van mijn geest (van mijn geest)

Ik heb veel te veel boeken gelezen, ik heb literair braaksel

Ik dwaal rond als een dode man in de woonwijk, als een slaapwandelaar in de

begraafplaats

Ik chat met mijn computer (mijn computer)

De rector kreeg me in het vizier (in het vizier)

Mijn huisdier maakt mijn klasgenoten bang

Neuk de DDASS

Ik verstopte mijn grimoire in mijn speelgoedkist

Mijn moeder verlaat me als een schipbreukeling

Binnenkort wees, insha'Allah

Stoute snotaap, ik heb mijn mama geruild voor mijn internering (-ment, -ment)

Ik heb mijn moeder ingeruild voor mijn internering

Ik heb mijn moeder ingeruild voor mijn internering

Hermione Granger: De Mandrake, of Mandragora, wordt gebruikt om die terug te brengen

die zijn versteend tot hun oorspronkelijke staat.

Het is ook erg gevaarlijk:

Mandragora's kreet is dodelijk voor iedereen die het hoort

Pomona Sprout: Omdat onze Mandrakes nog erg jong zijn

planten, hun geschreeuw kan je niet doden, maar ze kunnen je knock-out slaan

voor enkele uren.

Daarom hebben jullie allemaal een paar

oorkappen om u te beschermen

De savanne van mijn eigen kwaad

Ik verdrink in mijn cornflakeskom

Een kerkhof van schooltassen

Wij zijn zandfiguren

Slierten kwijl tussen onze lippen

Ik loog tegen mijn eigen dromen

Ik heb het werkwoord vermoord

De woorden in een kist tussen haakjes

Mijn hart was gewoon een prothese

Ik kus je nadat je me hebt afgezogen

Je liefde voor mij, ik heb het gebruikt

Je bent bang, bloed op de koptelefoon

Broodkruimels, zilverkruimels

Kijkt naar mij, onverschillig

Ik vergeef ze allemaal, en allemaal

Alleenstaande mannen en alleenstaande vrouwen

Ik voorspelde mijn toekomst in een plas mollards

Gevangene in de computer

Liefde is een trekvogel

Een horde duiven zal neerdalen op je middelbare school

Ik hoor de zelf-afgestemde vogels fluiten

Tornado's zullen proppen geld blazen

Ik heb de hoop ontvoerd

Ik eiste het losgeld in wanhoop

Verscheurde verhaallijnen, kinderen die elkaar nooit meer zullen zien, kinderen die...

had zelfmoord moeten plegen

Bestemmingen die niet werden getekend

Onbesliste relaties