Stockholm - Columbine

Soleil d’hiver sous le parasol

J’ai la tête à l’envers plongé dans l’alcool

Elle me regarde insensible

J’ai passé plusieurs jours sans sortir

J’ai plagié tous les rappeurs il me reste qui à copier

Trop de messages privés dont je suis passé à côté

Trop de peuples infortunés

Je vis dans le faux au bord du vrai

Je ne crois plus aux espions

J’avance sur son dossier

Au rythme des questions

Je prends les rennes

Je suis dans le système au bord des nerfs

Rester dans les temps c’est plus dur que d’le perdre

Visage pâle dans le noir

Mascara sans espoir

Ne laisse le choix

Elle me porte dans son coffre

Attaché je suis kidnappé de force

Elle a joué sur mes points faibles

Quand je suis ailleurs dans l’erreur

Dans des gamberges de rappeur

Syndrome de Stockholm attaché de force

Elle cache trésor

C’est une anémone

J’tiens plus debout

I say I love you quand je suis ré-bou

Les années passent et nos défauts s’accumulent on s’oubliera dans les pauses

J’ai crû éternellement pouvoir me suffire de l’eau du parfum des roses

Qui a raison on n’fait que se renvoyer nos différences et nos fautes

On s’expose dans la pénombre au fond du cinéma

Je m’ennuie ferme à la recherche de nouvelles aventures avant l’hiver

Changer les choses ici ça parait impossible

On rêve de migrer ailleurs pour redémarrer nos vies

Tout est absurde je passe le temps

Je laisse mes démons faire taire mes anges

J’me range dans ses bras sous un cadenas comme incappable

Elle me porte dans son coffre

Attaché je suis kidnappé de force

Elle a joué sur mes points faibles

Quand je suis ailleurs dans l’erreur

Dans des gamberges de rappeur

Syndrome de Stockholm attaché de force

Elle cache trésor

C’est une anémone

J’tiens plus debout

I say I love you quand je suis ré-bou

Winterzon onder de parasol

Ik heb mijn hoofd ondersteboven ondergedompeld in alcohol

Ze kijkt me koud aan

Ik heb een aantal dagen doorgebracht zonder uit te gaan

Ik heb alle rappers geplagieerd die ik heb achtergelaten die ik moest kopiëren

Te veel privéberichten die ik heb gemist

Te veel ongelukkige mensen

Ik leef in het onware aan de rand van het ware

Ik geloof niet meer in spionnen

Ik ga verder met zijn dossier

In het tempo van de vragen

ik neem de touwtjes in handen

Ik ben in het systeem op de rand

Op tijd blijven is moeilijker dan verliezen

Bleek gezicht in het donker

Hopeloze mascara

Laat de keuze niet

Ze draagt ​​me in haar koffer

Vastgebonden, ik ben met geweld ontvoerd

Ze speelde op mijn zwakke punten

Wanneer ik ergens anders verkeerd ben

In de gok van de rapper

Gedwongen gebonden Stockholm-syndroom

Ze verbergt een schat

Het is een anemoon

Ik kan niet meer opstaan

Ik zeg dat ik van je hou als ik re-bo

De jaren gaan voorbij en onze fouten stapelen zich op, we zullen onszelf vergeten in de pauzes

Ik geloofde eeuwig dat ik kon volstaan ​​met het water van het parfum van rozen

Wie heeft er gelijk, we weerspiegelen alleen onze verschillen en onze fouten

We stellen ons bloot in het donker achter in de bioscoop

Ik verveel me op zoek naar nieuwe avonturen voor de winter

Hier dingen veranderen lijkt onmogelijk

We dromen ervan om ergens anders heen te migreren om ons leven opnieuw op te starten

Het is allemaal onzin, ik breng de tijd door

Ik laat mijn demonen mijn engelen tot zwijgen brengen

Ik ga in zijn armen staan ​​onder een hangslot als onbekwaam

Ze draagt ​​me in haar koffer

Vastgebonden, ik ben met geweld ontvoerd

Ze speelde op mijn zwakke punten

Wanneer ik ergens anders verkeerd ben

In de gok van de rapper

Gedwongen gebonden Stockholm-syndroom

Ze verbergt een schat

Het is een anemoon

Ik kan niet meer opstaan

Ik zeg dat ik van je hou als ik re-bo