Les sirènes - Christophe Mae

Tel un Jack Sparrow, je remonte mes manches

J’assure pas, j’assure plus, sans mon verre sur la planche

Tel un Jack de trop, du dimanche au dimanche

J’assume pas, non j’assume plus, je ne suis plus étanche

C’est pas la mer à boire tu sais, juste un peu d’eau salée

Sous l’eau, et saoulé, sur mon îlot isolé

J’ai des idées noires tu sais, une mouche dans un verre de lait

Même si je perds la mémoire, je bois pour oublier

Et j’entends les sirènes, résonner au loin

Elles vont, elles viennent, chercher les marins

Et j’entends les sirènes, dans la tempête au loin

Avec la vie qu’je mène, elles viendront pour moi demain

Tel un Jack Sparrow, je remonte mes marches

Je les servais les mecs comme moi tu sais, dans ma chemise blanche

À trinquer un peu trop, perroquet sur la planche

Mon rein à couler comme un radeau qui prend l’eau, et qui flanche

C’est pas la mer à boire tu sais, juste un peu d’eau salée

Sous l’eau, et saoulé, sur mon îlot isolé

J’ai des idées noires tu sais, une mouche dans un verre de lait

Même si je perds la mémoire, je bois pour oublier

Et j’entends les sirènes, résonner au loin

Elles vont, elles viennent, chercher les marins

Et j’entends les sirènes, dans la tempête au loin

Avec la vie qu’je mène, elles viendront pour moi demain

J’entends les sirènes, j’ai plongé profond

Ma tristesse est comme la mer, elle n’a pas de fond

Tel un Jack Sparrow, je rabaisse mes manches

Als een Jack Sparrow stroop ik mijn mouwen op

Ik rock niet, ik rock niet meer, zonder mijn drankje op het bord

Zoals één Jack te veel, van zondag tot zondag

Ik neem niet aan, nee ik neem niet meer aan, ik ben niet langer waterdicht

Het is niet de zee om te drinken, weet je, alleen een beetje zout water

Onder water, en dronken, op mijn geïsoleerde eiland

Ik heb donkere gedachten weet je, een vlieg in een glas melk

Zelfs als ik mijn geheugen verlies, drink ik om te vergeten

En ik hoor de sirenes, rinkelen in de verte

Ze gaan, ze komen, om de matrozen te zoeken

En ik hoor de sirenes, in de verre storm

Met het leven dat ik leid, zullen ze me morgen komen halen

Als een Jack Sparrow loop ik mijn trappen op

Ik heb ze niggas geserveerd zoals ik, je weet wel in mijn witte shirt

Om iets te veel te proosten, papegaai op het bord

Mijn nier zinkt als een vlot dat water opneemt en hapert

Het is niet de zee om te drinken, weet je, alleen een beetje zout water

Onder water, en dronken, op mijn geïsoleerde eiland

Ik heb donkere gedachten weet je, een vlieg in een glas melk

Zelfs als ik mijn geheugen verlies, drink ik om te vergeten

En ik hoor de sirenes, rinkelen in de verte

Ze gaan, ze komen, om de matrozen te zoeken

En ik hoor de sirenes, in de verre storm

Met het leven dat ik leid, zullen ze me morgen komen halen

Ik hoor de sirenes, ik dook diep

Mijn verdriet is als de zee, het heeft geen bodem

Als een Jack Sparrow stroop ik mijn mouwen op