J'ai laissé - Christophe Mae

J’avoue c’est pas le bonheur

Moi je vivais d’amour

Aujourd’hui je n’ai plus l'âme sœur

J'écoute ma douleur

Et le silence est lourd

Les secondes sont des heures

Et j’imagine ce que tu dis,

Ce que tu fais, ce que tu penses

Et je devine ce que tu vis

à ses cotés en mon absence

J’ai laissé

Les fleurs du jardin se fâner

J’ai laissé

Ton odeur sur l’oreiller

J’ai laissé

Les volets fermés tout l'été

Pour ne plus voir le jour se lever

J’avoue c’est pas le bonheur

Moi je rêvais d’amour

Aujourd’hui j’en n’ai plus le cœur

J’avoue et j’effleure

Nos je t’aime pour toujours

Qui lentement se meurent

J’imagine ce qu’il te dit,

Ce qu’il te fait, ce qu’il en pense

Je devine ce que tu vis

à ses cotés en mon absence

J’ai laissé

Les fleurs du jardin se fâner

J’ai laissé

Ton odeur sur l’oreiller

J’ai laissé

Les volets fermés tout l'été

Pour ne plus voir le jour se lever

Et la nuit j’entends ta voix

Et ton corps, je le vois

Mais la nuit j’entends dans ta voix

Que tu ne reviendras pas

J’ai laissé

Les fleurs du jardin se fâner

J’ai laissé

Ton odeur sur l’oreiller

J’ai laissé

Les volets fermés tout l'été

Pour ne plus voir le jour se lever

Pour ne plus croire aux contes de fées

Ik geef toe dat het geen geluk is

Ik leefde van liefde

Vandaag heb ik geen soulmate meer

Ik luister naar mijn pijn

En de stilte is zwaar

seconden zijn uren

En ik stel me voor wat je zegt,

Wat je doet, wat je denkt

En ik denk wat je doormaakt

aan haar zijde in mijn afwezigheid

Ik ben weggegaan

De bloemen in de tuin verdorren

Ik ben weggegaan

Je geur op het kussen

Ik ben weggegaan

Luiken de hele zomer gesloten

Om nooit de dageraad te zien

Ik geef toe dat het geen geluk is

Ik droomde van liefde

Vandaag heb ik het hart niet meer

Ik beken en ik raak aan

Onze ik hou voor altijd van je

Die langzaam sterven?

Ik stel me voor wat hij tegen je zegt,

Wat hij je aandoet, wat hij denkt

Ik denk wat je doormaakt

aan haar zijde in mijn afwezigheid

Ik ben weggegaan

De bloemen in de tuin verdorren

Ik ben weggegaan

Je geur op het kussen

Ik ben weggegaan

Luiken de hele zomer gesloten

Om nooit de dageraad te zien

En 's nachts hoor ik je stem

En je lichaam, ik zie het

Maar 's nachts hoor ik in je stem

Dat je niet meer terugkomt

Ik ben weggegaan

De bloemen in de tuin verdorren

Ik ben weggegaan

Je geur op het kussen

Ik ben weggegaan

Luiken de hele zomer gesloten

Om nooit de dageraad te zien

Om te stoppen met in sprookjes te geloven