La Rumeur - Christophe Mae

J’ai passé bien trop de temps, à vouloir la trouver

Elle est arrivée comme une enfant, plus la peine de la chercher.

Madame et ses belles phrases oh, se font désirer

Et mon cœur lui est abimé, a l’idée de ne pas la toucher

Envie d’elle c’est ma plus belle nuit, ma lune de miel

Envie d’elle, ma femme, je ferais d’elle

Refrain: Alors oui je laisse courir la rumeur, pour ne pas tomber j’ouvre mon

cœur

Alors oui je laisse mourir la rumeur, pour ne pas sombrer j’attends mon heure

On dit d’elle qu’elle est heureuse, mais certainement pas comblée.

Qu’elle serait un peu trop capricieuse, un cadeau empoisonné

Je n’entends rien, je la vois belle, ma vie à ses cotés.

Je n’y peux rien je

suis fou d’elle, je veux la prendre non pas la laisser

Envie d’elle c’est ma plus belle nuit, ma lune de miel

Envie d’elle, madame, je ferais d’elle

Alors oui je laisse courir la rumeur, pour ne pas tomber j’ouvre mon cœur

Eh bien oui je laisse mourir la rumeur, pour ne pas sombrer j’attends,

j’attends mon heure

Mais je sais qu’un jour elle viendra, alors je ne baisserai pas les bras

En attendant je fais les cent pas, et fini par me dire tout bas.

Laisse courir la rumeur… Oui laisse courir, pour ne pas, pour ne pas sombrer

attend ton heure, pour ne pas tomber ouvre ton cœur

Ik heb er veel te lang over gedaan om haar te vinden

Ze arriveerde als een kind, niet meer naar haar op zoek.

Mevrouw en haar mooie zinnen oh, zijn gewenst

En mijn hart is gebroken voor haar, bij de gedachte haar niet aan te raken

Wil je haar, het is mijn beste nacht, mijn huwelijksreis

Wil je haar, mijn vrouw, ik zal haar maken

Refrein: Dus ja, ik laat het gerucht lopen, om niet te vallen, open ik mijn

hart

Dus ja, ik laat het gerucht sterven, om niet te zinken wacht ik mijn tijd af

Ze zou gelukkig zijn, maar zeker niet vervuld.

Dat ze een beetje te temperamentvol zou zijn, een vergiftigd geschenk

Ik hoor niets, ik zie haar mooi, mijn leven aan haar zijde.

Ik kan er niets aan doen

Ik ben gek op haar, ik wil haar meenemen, niet verlaten

Wil je haar, het is mijn beste nacht, mijn huwelijksreis

Wil je haar, dame, ik zal haar maken

Dus ja ik liet het gerucht lopen, om niet te vallen open ik mijn hart

Nou ja, ik laat het gerucht sterven, om niet te zinken wacht ik,

Ik wacht mijn tijd af

Maar ik weet dat ze op een dag zal komen, dus ik zal niet opgeven

Ondertussen ijsber ik en eindig ik in mezelf te fluisteren.

Laat het gerucht lopen... Ja, laat het lopen, zodat het niet wegzakt, zodat het niet zinkt

wacht je tijd af, om je hart niet open te laten vallen