Ça fait mal (Comme à la maison) - Christophe Mae

Qu’elle etait belle a t’ecouter,

Sur ta voix son corps dansait

Dans ces dentelles virevoltait

L’effet d’un corps de balet.

Papa tu as pris la route sans dire adieu

Papa tu as laisse son corps, je t’en veux.

Ca fait mal de vivre sans toi

Elle a mal et tu ne t’imagines meme pas

Comme ca fait mal de rire sans toi

Elle a mal et tu ne reviendras pas.

Qu’elle etait belle a tes cotes

Dans son regard je voyais

Tu faisais d’elle un conte de fees

Sur toi elle se reposait.

Papa tu as pris la route sans dire adieu

Papa tu as laisse son corps, je t’en veux.

Ca fait mal de vivre sans toi

Elle a mal et tu ne t’imagines meme pas

Comme ca fait mal de rire sans toi.

Son sourire appelle au secours

Il est sans amour.

Ca fait mal de vivre sans toi

Elle a mal et tu ne t’imagines meme pas

Comme ca fait mal de rire sans toi

Elle a mal et tu ne reviendras pas.

Wat was ze mooi om naar je te luisteren,

Op jouw stem danste haar lichaam

In deze veters gedraaid

Het effect van een balletkorps.

Papa, je bent op pad gegaan zonder gedag te zeggen

Pap, je hebt zijn lichaam verlaten, dat neem ik je kwalijk.

Het doet pijn om zonder jou te leven

Ze doet pijn en je kunt het je niet eens voorstellen

Wat doet het pijn om te lachen zonder jou

Ze heeft pijn en je komt niet terug.

Wat was ze mooi aan je zijde

In zijn blik zag ik

Je hebt van haar een sprookje gemaakt

Op jou rustte ze.

Papa, je bent op pad gegaan zonder gedag te zeggen

Pap, je hebt zijn lichaam verlaten, dat neem ik je kwalijk.

Het doet pijn om zonder jou te leven

Ze doet pijn en je kunt het je niet eens voorstellen

Wat doet het pijn om te lachen zonder jou.

Haar glimlach roept om hulp

Hij is liefdeloos.

Het doet pijn om zonder jou te leven

Ze doet pijn en je kunt het je niet eens voorstellen

Wat doet het pijn om te lachen zonder jou

Ze heeft pijn en je komt niet terug.