Le bout du monde - Charles Dumont

Le bout du monde

Je l’ai cherché au bout des nuits, des nuits

Dans des visages et des pays, et puis

Je suis allé, j’en suis parti

Le bout du monde

On en a tout un peu le goût, de sel

Changer de mer, de ciel, de ciel

Chercher la face caché du soleil

Le bout du monde

Il est toujours un peu plus loin qu’ailleurs

Sur l’horizon de toutes les couleurs

Il change à chaque battement de coeur

Le bout du monde

A mis des voiles de bateau sur l’eau

À jeter au ciel de grands oiseaux très haut

Ça fait planer, ça fait rêver

Le monde

Les grands déserts

Les paradis au delà des mers

Les Laurentides

Les Atlantides

Tous les Orients

Les univers et les océans

On les traverse

La fleur aux dents

Le bout du monde

On espère y trouver la clé, la clé

De nos désirs inachevés, innés

De nos espoirs d'éternité

Le bout du monde

À la dérive avec le temps, le temps

On le cherche un peu moins souvent pourtant

Le rêve est là il es là vivant, vivant

Le bout du monde

Je l’ai cherché au bout des nuits, des nuits

Dans des visages et des pays, et puis

J’y suis allé, j’en suis parti

Le bout du monde

Il est au bout de mon jardin, ici

Entre les larmes et poésie, ici

Autour de mon arbre de vie, ici

Le bout du monde

Il est au bout de mon jardin, ici

Entre les larmes et poésie, ici

Autour de mon arbre de vie, ici

Het einde van de wereld

Ik zocht hem na de nachten, de nachten

In gezichten en landen, en dan

Ik ging, ik ging weg

Het einde van de wereld

Het smaakt een beetje naar zout

Veranderende zee, lucht, lucht

Zoek de verborgen kant van de zon

Het einde van de wereld

Het is altijd wat verder dan elders

Aan de horizon van alle kleuren

Het verandert met elke hartslag

Het einde van de wereld

Scheepszeilen op het water zetten

Om grote vogels hoog in de lucht te gooien

Het laat je zweven, het laat je dromen

De wereld

De grote woestijnen

Paradijzen buiten de zeeën

De Laurentianen

het Atlantis

Tenminste

Universums en oceanen

We steken ze over

tand bloem

Het einde van de wereld

We hopen de sleutel te vinden, de sleutel

Van onze onvoltooide, aangeboren verlangens

Van onze hoop op de eeuwigheid

Het einde van de wereld

Op drift met de tijd, tijd

Wij zoeken het wel wat minder vaak

De droom is hier, hij is hier levend, levend

Het einde van de wereld

Ik zocht hem na de nachten, de nachten

In gezichten en landen, en dan

Ik ging daarheen, ik ging weg

Het einde van de wereld

Hij staat aan het einde van mijn tuin, hier

Tussen tranen en poëzie, hier

Rond mijn levensboom hier

Het einde van de wereld

Hij staat aan het einde van mijn tuin, hier

Tussen tranen en poëzie, hier

Rond mijn levensboom hier