Savaş Çocukları - Ceza

Zaman kavramı kalmadı, anlayış yok

Savaş her beyinde pozitif olasılık

Dikkat et, merhamet el verdi şiddete

Zimmetimde kaldı Rap, Ceza sınırdaki sosyete

Her gün acı kader, gömülü tarlalar, yaktı, can aldı

Can tatlı ama kan aktı, kan aktı, kan

Yandı kaç yürek, gömdü kaç kürek?

Körpe can

Özgürlük bitti mayınlarla

Kimi doğdu Bağdat ortasında, kimi Babylon’da

Kiminin saçı afro kimi de Hollywood’lu

Orada mutlu ama şans ters gitti kimine

Doğdu gözünü savaşa açtı

Yaşıtlarından farkı yanlış zamanda

Yanlış yerde buldu kendini

Ailesini ölümcül ideoloji kurbanlarını bekler

Tüfekler, oyuncak mermiler misket mi?

Dondurma hayal de bombalar gerçek mi?

Savaş çocukları suçlular gibi

Her gün öldüler, ışıklarını yitirdiler

Ayaklarını kaybettiler

«Hürriyet protez olmaz.»

bunu öğrendiler

Gözyaşlarında fayda yok, düşen her damla yağmur olsa

Sel olur, kötülük boğulur, ateş soğur

Kan ağlamakta olanı göz görmez oldu

Bak, yüz çevirme, yüzleş kendinle

Acı dolu kaç nesil resim çekti?

Malzeme

Olan insanoğlu soğudu, toprak oldu, kalmadı aşk

Buluşma noktası toplu mezarlar, yananlar

Anne karnında katledilenler

«Oh!»

Çeken kimse lanet

Şeytanın yüzüne yansımış silüeti kahpe iblis

Kramp girdi kalplere, barış gitti tatile

Meydansa kaldı katile, katillere

Çocuk hep ağladı, çocuklar hep ezildi

Oyuncakları silah, minik taş atan elleri

Soğuk nefesleri, boğuk baktı gözleri

Neler gördü toyken, aç yattı dünya tokken

Mutluluğu azaldı çokken, kaçamadı, battı hep diken

Savaş gülmenin hırsızı, huzur bozan

Alaybozan misali yankılar

Hasreti körükleyen, derdine dert ekleyen

Tarihe kazınan utanç tabloları

Henüz sarılmamış kanlı savaş yaraları

Yaralardan herkes aldı hisse

Hayalleri yok oldu, kâbusa dönüştü

Bunlara sebep olan bir bilse nafile

Çocukların salıncağı alev alev yandı

Kül oldu, umutlarla birlikte girdi toprak altına

Milyonlarca mayın avını bekler

Acı körükler, yıkılan evler, kara bulutlar

Yiten umutlar, ölü vücutlar, masum eller

Karayelden estiler, durdu körpe kalpler

Atom bombasıyla sakat doğan bedenler ödenemez bir bedel

Çocuklar ölmesin savaşta

Savaş denen şey, biraz yavaşla

Adil ol, hedefi doğru seç, minik bedenleri yok etme

Kaderi onlar çizmedi

Yetti artık göz yaşı, onlar gülmeli!

Geen begrip van tijd, geen begrip

Oorlog is een positieve mogelijkheid in elk brein

Pas op, genade stond geweld toe

Ik ben verduisterd Rap, straf is borderline samenleving

Elke dag bitter lot, begraven velden, verbrand, nam levens

De ziel is zoet, maar bloed, bloed, bloed

Hoeveel harten zijn er verbrand, hoeveel schoppen zijn er begraven?

jonge ziel

Vrijheid is voorbij met mijnen

Sommigen werden geboren in het midden van Bagdad, sommigen in Babylon

Sommige hebben afro-haar, sommige komen uit Hollywood

Gelukkig daar, maar het geluk ging voor sommigen mis

Hij werd geboren opende zijn ogen voor oorlog

Verschil met leeftijdsgenoten op het verkeerde moment

bevond zich op de verkeerde plaats

Zijn familie wacht op slachtoffers van dodelijke ideologie

Geweren, speelgoedkogels knikkers?

IJs is een droom, maar zijn bommen echt?

Oorlogskinderen zijn net criminelen

Ze stierven elke dag, ze verloren hun licht

ze verloren hun voeten

"Hürriyet is geen prothese."

dat hebben ze geleerd

Tranen zijn nutteloos, zelfs als elke druppel regen valt

Overstromingen, kwaad verdrinkt, vuur koelt af

Degene die bloed huilde was uit het zicht

Kijk, wend je niet af, kijk jezelf aan

Hoeveel generaties pijn hebben foto's gemaakt?

Materiaal

De mens is afgekoeld, veranderd in aarde, er is geen liefde meer.

Ontmoetingspunt massagraven, branden

Vermoord in de baarmoeder

"Oh!"

sleep neuk

Weerspiegeld silhouet van het gezicht van de duivel, teef demon

Kramp kwam in harten, vrede ging op vakantie

Het plein wordt overgelaten aan de moordenaar, aan de moordenaars

Het kind huilde altijd, de kinderen waren altijd verpletterd

Zijn speelgoed zijn geweren, zijn handen gooien met kleine steentjes

Koude adem, verstikte ogen

Wat zag hij toen hij jong was, hongerig naar bed ging, toen de wereld vol was?

Toen haar geluk veel afnam, kon ze niet ontsnappen, ze kreeg altijd doorns

Oorlog is de dief van het lachen, de stoorzender

Echo's als spottend

Degene die het verlangen voedt, voegt problemen toe aan zijn problemen

Schande schilderijen gegraveerd in de geschiedenis

bloedige oorlogswonden nog niet geheeld

Iedereen nam een ​​deel van de wonden

Haar dromen verdwenen, veranderden in nachtmerries

Het is nutteloos als iemand weet wat de oorzaak is

Kinderschommel in vuur en vlam

Het veranderde in as, ging ondergronds met hoop

Miljoenen mijnen wachten op hun jacht

Bittere blaasbalgen, verwoeste huizen, donkere wolken

Verloren hoop, dode lichamen, onschuldige handen

Ze bliezen van de zwarte wind, de jonge harten stopten

Lichamen die kreupel geboren zijn door de atoombom zijn een onbetaalbare prijs

Kinderen mogen niet sterven in oorlog

Dit ding dat oorlog heet, vertraag een beetje

Wees eerlijk, kies het juiste doelwit, vernietig geen kleine lichamen

Het lot hebben ze niet getekend

Genoeg van de tranen, ze moeten lachen!