Gene Elde Mendil feat. Sahtiyan & Yener - Ceza

Ne kadar çok arif var, birçoğu sahte

Ne kadar çok tahrik var, edenler kahpe

Eli boş dönmüşsen, kalmamışsa hatırı dostun

Hiç hatırı kalmamış olan o kırk yıllık kahve

Caddeler mert değil, birçoğuna dert değil

Sefer tasıyla gezdiğim günler mi dertti

Yoksa okulda öğrenemediğim ders mi?

Hayallerimse planlarımdan daha güzeldi

Yüzüme bakmayan insanlar şimdi başka

Hepsi geldi aşka

Bilgin kalktı şaha

Ben değişmedim, hepiniz değiştiniz

«Ye kürküm, ye!"demedim

Eğer hatam varsa af ola

Eskiden gördüğüm rüya daha güzeldi

Ettiğim her kavgaysa boşa dalavereydi

Harcanmış her saat yitip giden her yıl

Sonbaharda dökülmüş yapraklar biri bendim

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Gözlerim kan çanağı uykusuz durgun

Ne, ner’de, ne zaman yaptı lan vurgun?

Yapıtlarımın hepsi oynamayan kurgun

Eski okul dinlenmez, her vakit yorgun

Ceza ve Yener, soluksuz seferdeler

Adlarımızı bütün sokaklar heceler

Dert, çile, keder, biz çekeriz birader

Düşsek de sorun olmaz, tanır bizi yerler

Çıktığımız her yer bizim mahalleler

Gün gelir peynir ekmek çayla gider

Gün gelir en kral restoran ayakta bekler

Saygı, sevgi, racon sade sokak der

Sigaramın ateşinden oluşan küller

Bizim hayatta açmadan soldu güller

Her yazılan kafiye vakitsiz gürler

Hayde bre selam doğan güne birader

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Artık aşkı yüzdelerle hesaplamaktalar

Parayla satın alınmış sevgiliyle aşk yaşanmaz

Meşkten önce köşk isteyen hep yalancı aşık

Kalansa sahte sözler birçoğu da buna inanmış

Aşkı tarif etti birçok şiir köşke nazır

Romantik olmak için herkes hazır ve nazır

Belki sevmek, ya da sevmemektir mesele

Belki de geri dönmemektir sevdin mi bir kere, neyse

Gereken kalp, sadakat gerisi boş

Sağına soluna bir bak seni seven kim

Sen kimi seversin, sonuna dek ne dost

Ne yar, ne de kanından hiçbir kimse var

Sen hadi gününü gün et, yol uzun

Fakat soluklanacak hiç vakit yok, sorun bu

Artık uğraşamıyorum bak bir fıçı dolusu

Dert elime koluma bağlandı ama gene de

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Dur poli yüzlü boy, inatla yaptın rol

Ateşim hâlâ kor, aklım Sigmund Freud

Oidipus kompleksli bana bulaşma

Verin ona bir ayna, bir kere bak lan

Gururu çok büyük olur küçükse insan

Eşeklik baki kalır okusa ilim irfan

Saklarım sırsan, etimi ısırsan

Yanmaz canım canbaz, kılı kırk yarsan

Susamam, hak ver, batek bir et ver

Hepimizin aynı yolu, yolun sonudur makber

Her satırımı yazdım son eserim gibi

6 ay verdiler, 23 sene oldu, kim gidici?

Müzikten önemli şeyler de var dostluk gibi

Bize geldi çoğu müzisyen dost gibi

Daha ne bencil düşman yarattı

Haberim yoktu hayatımdan bir kahpe daha azaldı

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Etrafım sarıldı, çember daraldı, ben bunaldım

Ekran karıncalandı, görmez oldu bu gözlerim

Bu dükkân kapandı meydan boş kalınca

Sürç-i lisan etiysem ben af ola, döner bu devran

Kayıtsız şartsız dost kimdir?

Kervan geçmez bir yerdeyiz

Ve fark edildi araya konmaya çalışılan mesafeler

Tamam uzak durun da şöyle ben de gölge istemem

Unuttum tüm bildiklerimi ve yeniden yazdı eller

Aşkı fazla gördük, aşka geldik, aşka bindik

Belki çok yüklendik, öyle geldi, şöyle oldu, böyle gider sandık

Öylesine düşündük hep

Böylesine dolunca çıkmazlar birer birer bunaldık

Fırsatlar azaldı, hemen yardım edin tez elden

Önüne baksan yürü ve çalış kurumasın değirmen

Vicdanınla hareket et ki solmasın çiçekler hiç

Kimseye kalmamış ki, kalmaz bu bedesten

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Er zijn zoveel wijzen, veel van hen zijn nep

Hoeveel opwinding, zij die bitches zijn

Als je met lege handen terugkomt, als je geen goede vriend hebt

Die veertig jaar oude koffie die nooit is vergeten

Straten zijn niet dapper, voor velen geen probleem

Waren de dagen dat ik op reis was met een reiskom een ​​probleem?

Of is het de les die ik niet op school heb geleerd?

Mijn dromen waren beter dan mijn plannen

Mensen die niet naar mijn gezicht kijken zijn nu anders

Alles kwam tot liefde

De geleerde stond op

Ik ben niet veranderd, jullie zijn allemaal veranderd

Ik zei niet: "Eet mijn vacht, eet!"

vergeef me als ik het mis heb

De droom die ik had was beter

Elk gevecht dat ik had was een list

Elk verspild uur, elk verspild jaar

Ik was een van de gevallen bladeren in de herfst

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars, als een kaars, alle vriendschappen smolten

We huilden toen het voorbij was, eindelijk kregen we het weer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars smelt alles als een kaars

Jij bent het niet, ik ben het niet

Mijn ogen zijn bloeddoorlopen slapeloos

Wat, waar, wanneer heb je het getroffen?

Al mijn werken zijn fictie die niet speelt

Old school rust niet, altijd moe

Straf en Yener, ze voeren een ademloze campagne

Alle straten spellen onze namen

Problemen, lijden, verdriet, we zullen lijden bro

Zelfs als we vallen, is het oké, ze kennen ons en eten ons op

Elke plek waar we uitgaan is onze buurt

Op een dag gaan kaas en brood bij de thee.

Op een dag wacht het meest koningsrestaurant staand.

Respect, liefde, racon zegt gewone straat

As van het vuur van mijn sigaret

Rozen verwelkt zonder te bloeien in ons leven

Elk geschreven rijm brult vroegtijdig

Hayde bre, hallo tegen de opkomende dag, broer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars, als een kaars, alle vriendschappen smolten

We huilden toen het voorbij was, eindelijk kregen we het weer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars smelt alles als een kaars

Jij bent het niet, ik ben het niet

Nu berekenen ze liefde in procenten

Er is geen liefde met een minnaar die met geld is gekocht.

Er is altijd een leugenaar die een herenhuis wil voor meşk.

Als de rest valse beloften zijn, geloofden velen het

Veel gedichten beschreven liefde, keken uit over het landhuis

Iedereen is klaar en klaar om romantisch te zijn

Misschien is liefhebben of niet liefhebben een kwestie

Misschien is het niet om terug te komen, vond je het toch een keer leuk

Hart nodig, loyaliteit, de rest is leeg

Kijk links en rechts, wie houdt van jou?

Van wie hou je, wat een vriend tot het einde

Er is geen yar of iemand van zijn bloed.

Kom op, maak je dag goed, de weg is lang

Maar er is geen tijd om te ademen, dat is het probleem

Ik kan er niet meer tegen, kijk een vat vol

Problemen vastgebonden aan mijn arm, maar toch

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars, als een kaars, alle vriendschappen smolten

We huilden toen het voorbij was, eindelijk kregen we het weer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars smelt alles als een kaars

Jij bent het niet, ik ben het niet

Stop polyface jongen, je hebt koppig gehandeld

Mijn koorts brandt nog steeds, mijn geest is Sigmund Freud

Knoei niet met mij met het Oedipuscomplex

Geef hem een ​​spiegel, neem een ​​kijkje

Als zijn trots te groot is, is een persoon klein.

Als de ezel blijft en leest, kennis en wijsheid

Ik zal het geheim houden als je in mijn vlees bijt

Het zal niet branden, lieve sterveling, als je je haar knipt

Ik kan geen dorst hebben, geef me het recht, geef me een rot vlees

Hetzelfde pad voor ons allemaal is het einde van de weg, makber

Ik schreef elke regel zoals mijn laatste werk

Ze gaven 6 maanden, het is 23 jaar geleden, wie gaat er?

Er zijn dingen belangrijker dan muziek, zoals vriendschap.

De meeste muzikanten kwamen naar ons toe als vrienden

Welke egoïstische vijand heeft hij nog meer gecreëerd?

Ik kende geen teef meer uit mijn leven

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars, als een kaars, alle vriendschappen smolten

We huilden toen het voorbij was, eindelijk kregen we het weer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars smelt alles als een kaars

Jij bent het niet, ik ben het niet

Ik ben omsingeld, de cirkel is strak, ik ben overweldigd

Het scherm tintelde, mijn ogen waren blind

Deze winkel was gesloten toen het plein leeg was

Vergeef me als ik een smet ben, deze keer komt terug

Wie is een onvoorwaardelijke vriend?

We zitten op een caravanvrije plek.

En de afstanden die ertussen probeerden te worden gezet, werden opgemerkt

Oké, blijf weg, ik wil ook geen schaduwen.

Ik vergat alles wat ik weet en herschreef handen

We zagen te veel liefde, we zijn gaan liefhebben, we reden liefde

Misschien waren we te belast, het kwam zo, het gebeurde zo, we dachten dat het zo zou gaan.

Dus we dachten altijd

Ze eindigen niet als het zo vol is, we verveelden ons een voor een

Kansen zijn afgenomen, direct hulp

Als je vooruit kijkt, loopt en werkt, laat de molen dan niet opdrogen

Handel met je geweten zodat de bloemen nooit verwelken

Het wordt aan niemand overgelaten, dat dit bedes

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars, als een kaars, alle vriendschappen smolten

We huilden toen het voorbij was, eindelijk kregen we het weer

Er is een zakdoek, ik veegde mijn tranen

Wat was het dat je jezelf woog?

Als een kaars smelt alles als een kaars

Jij bent het niet, ik ben het niet